aditza
- zuntxau. (-). aditza. (Eibar.) Acoplar piezas en caliente. .
- 5. zurittu. (c). du aditza. Justificar.. Bere jefia zurittu ezindda bajaukak neikua lan./ Orrekin bere burua zurittu nai izan dau. . BERE BURUA ZURITTU, gehienbat.. bere burua zurittu, gehienbat. Bere burua zurittu, gehienbat. ..
- 8. zurittu. (d). aditza. Zorrak ordaindu. Pagar deudas.. Alde guztietan zorrak jeuzkan baiña aittak zuritze juan. .
- 1. zurittu. (a). du aditza. Zuriz pintatu. Blanquear, pintar de blanco.. Etxiak zuritzeko pinturia erregalatzen i dabe. .
- 2. zurittu. (b). da aditza. Kolorea mudatu, zurbildu.. Galantak entzun arren ezta zurittuko./ Momentu baten zurittu zan da lurrera jausi zan. .
- 3. zurittu. (b). du aditza. Elurra lur gainean jantzi. Cuajar la nieve.. Edurra eiñ arren eztau zurittu. .
- zúrrut eiñ. (b). du aditza. (adierazkorra.) TXURRUT EIÑ. Edan. Arrautza irakinak zurrut egiten dira eta ez edan. Don.ren arabera ura edo ardoa, ostera, edan, ez zurrut.. Ardaua ta orrek gauza orrek eran. Zurrut esnia, ero artu nai eztaben gauza bat ume bati, manzanillia artu erain biar bajako, “ala, zurrut eiñ manzanilla ori”. Don. .
- zurtu. (-). aditza. (Eibar.) "Txunditu, zur eta lur geratu.. Ainbeste ikusmirak aiñ leku gitxixan, zurtu ninduan..
- zutittara lana eiñ. (c). aditza. Etxearen egiturako egurrak konpresiora lan egin.. . Ik. tiran lana eiñ.
- 1. zuzendu. (a). da-du aditza. Zuzen jarri. Enderezar(se).. Zuzenduizu alkondara ori./ Zutik jarri zan baiña ezin zan zuzendu.. Sin. zuzen jarri, zuzen ipiñi..
- zuzíttu. (d). aditza. (Oñati.) "Astillar una cosa (como la tea), despedazar sin triturar un hueso, la leña. Zuzi-zuzi eindda: hecho pedacitos." (Izag Oñ). .