aditza

zakártu. (b). da aditza. Volverse tosco, bruto.. Ziero zakartuta etorri da soldauxkatik. .
zakártu
zalétu. (b). da-du aditza. Aficionar(se).. Asi zan tontamentian txistua joten da ziero zaletu zan. .
zalétu
zanbríau. (d). du aditza. (lagunartekoa.) Aho betean jan. Comer a boca llena.. Ixa baba-lapiko osua zanbriau juan.. Ik. zánbra.
zanbríau
zanbrótu. (d). da aditza. Arbiak zanbro gaitza harrapatu. .
zanbrótu
zapáldu. (a). du aditza. Pisar, aplastar. .
zapáldu
1. zapinddu. (d). du aditza. Astindu, jo; zibita edo makila batez, batik bat.. Zibitta batekin zapinddu zeban neskatillia. .
zapinddu
1. zapuztu. (c). du aditza. ZAPOZTU. Txoriak bere kabiko umeak edo arrautzak abandonatu. Abandonar el pájaro en el nido sus huevos o crías.. Txikittan sarri entzuten giñuan txori apixak etziela ikutu biar, bestela amiak zapuztu eingo zittuala ta.. Batzuetan abandonatu beharrean hil egiten ditu ameak; hau ere zapuztea da. Zera diosku Klementak: Txorixana, zapoztu eitte zittuala umiak, ba ori esate zeben e, amiak kaixola baten... apixan ekarritta gobernatzen diardualakuan e, benenua ero, zapoztu itte zittuala, perrejilla emonda ero eztakit zer be. .
zapuztu
2. zapuztu. (d). da aditza. ZAPOZTU. Elkarrekin haserretu.. Uste dot anai-arrebok aspaldixan zapuztuta dabitzela. .
zapuztu
3. zapuztu. (d). da aditza. ZAPOZTU. Zapotz bihurtu. Landare edo animalia bat eskastu, kaxkartu. Desmejorar un animal o planta.. Zapoztuta... ola kaxkartu itten danian gauzia: zapoztu ein ddok. Landare bat ero, txita bat ero makaldu, zapuztu. .
zapuztu
zaratak etára. (b). aditza. Hacer ruido, gritar.. Mesedez eta faborez, ezizu zarataik etara. .
zaratak etára
zárt eiñ. (b). du aditza. Gauza gogor bat brintzatu edo hautsi. Quebrarse o resquebrajarse objetos duros.. Bonbian ondiakin kristal guztiak zart ein zeben./ Azak eta be burua aundi einddakuan zart eitte juek sarrittan. Klem. . zart eindda egon, . (c). esapidea. Zoratu samartuta egon. ..
zárt eiñ
zartíau. (b). da aditza. ZARTAU. Zartatu. Resquebrajarse, agrietarse, cascarse.. Mutikotan, neguan esku-gaiñ guztiak zartiauta eukitzen giñuzen./ Etxe zar aretako paretak danak zartiauta dare./ Pinturia zartauta dauka zure kotxiak. .
zartíau
1. zastíau. (c). du aditza. Akulua, sarda edo beste objektu zorrotz bat behin eta berriz sartu. Meter repetidamente un objeto punzante.. Irixak akuluakin ondo zastiau ezian, mobidu bez./ Erliak majo zastiau najok besuan. .
zastíau
zatártu. (b). da-du aditza. Afear(se).. Zela zatartu dan Joxe./ Kioskuak zatartu eitten dau plazia. .
zatártu
zatíttu. (a). da-du aditza. Hacer(se) pedazos.. Patatak zurittu ta zatittu. .
zatíttu
záunka eiñ. (a). du aditza. Ladrar.. Gure txakurrak erozeiñi eitten dotsa zaunka.. Sin. jaunke.
záunka eiñ
2. zaurittu. (d). da-du aditza. Herir(se).. Sin. erídu. Ik. záuri.
zaurittu
zelai laga. (b). aditza. Aurten patatia sartu dou baiña datorren urtian zelai lagako dou.. Aurten patatia sartu dou baiña datorren urtian zelai lagako dou. .
zelai laga
zepátu. (d). da aditza. Lurra tringotu. Apelmazarse la tierra.. Buztin-lurra ero zepatu; zatartzia lurra. Tringotu esan izan da emen geixao baiña. Klem.. Ia galdua.. Sin. tringótu. Ik. zepa-zepa.
zepátu
zerénak jan. (d). aditza. Carcomer. . Zerenak janda dare etxeko mueble guztiak..
zerénak jan
zerénak jo. (d). aditza. Atacar la carcoma.. Zerenak joten asitta dare Seminaixoko abiak..
zerénak jo
zeréndu. (d). da aditza. Zerenak jan. Carcomer la madera.. Ataiko kutxia zerentzen asitta dao.. Fran.k hezurrei buruz ere badarabil, umorez.Jausi nitzanian, jentiak esaten daben moduan desgastiakin azurrak zerenduta egoten diela; nik an artu naban zartariakin e, zerenduta egon balitza auts eiñ eingo zan.. Ik. zerénak jo, zerénak jan, sistu, sitsak jan, síts.
zeréndu
zerran ebai. (-). aditza. Zerrategiko zerra automatikoaz ebagi. . Zerran ebaittako esolak die onek.. ZERRIAKIN EBAI. Esku-zerraz edo trontzaz ebagi. Azkenian zerriakin ebai biar izan dot armaixua..
zerran ebai
1. zerráu. (a). du aditza. Itxi. Cerrar.. Atiak ondo zerrau urten aurretik.. Sin. itxi. tratua zerrau, . (-). esapidea. . Ik. tratúa itxi..
zerráu
2. zerrau. (a). aditza. Zerraz ebaki. Aserrar..
zerrau

Subscribe to Bergarako euskara