Skip to main content

interjekzioa

  • bértan bílbo!. (b). interjekzioa. BÉRTAN BÍLBO. Gauza txokante bat ikusten denean, ile berdeduna, adibidez, esan ohi da. Baita nahi zenuen zerbait ustekabean aurkitutakoan ere. .
  • béstia!. (b). interjekzioa. Bestea! Hala, exajerado!. —Elgetan metro erdi edur jaok. —Bestia! Ori eztok euk pe sinisten. .
  • buéno buéno!. (a). interjekzioa. Solaskideak esandakoaz ezadostasuna adierazteko erabilia.. .
  • 1. da!. (c). interjekzioa. Zerbait bat-batean gertatzen duela adierazten duen hitza.. Don Manuel. Dotriñia preguntau saltanduan. Ez ekin saillian, e. Da! oiñ lelengua, oiñ erdikua, oiñ atzenekua. Hil.. Ik. dí-dá!.
  • dále!. (b). interjekzioa. Erretolika errepikakorra dutenei esaten zaie.   Dále.... Eta dale! Eztaukazu beste kontuik? Zer uste dozu, gorra naizela, ala?.
  • dedio!. (c). interjekzioa. DEDIOS!. Birao biguna.. Dedio!, ernegatzen asitta najaok eta kontuz ibili./ Ixilik egon zaittie, dedios! . Sin. dió!.
  • demontres!. (c). interjekzioa. Arraioa!. Demontres! Atsalde guztia barriketa bardiñakin. Leporaiño naukazu.. Emakumeek esaten dute bakarrik. .
  • dió!. (c). interjekzioa. DIÓS!, DEDIÓ!, DEDIÓS!. Dios! Birao biguna.. Da erle-batzia, da an utx eittebanai belarrondokua. Diooo, jota... baiña emon belarrondokuak...! Hil.. Ik. dedio!.
  • 1. e. (a). interjekzioa. Exclamación que sirve para llamar la atención, advertir, etc.. Kontuz orrekin, e!.
  • 2. e. (a). interjekzioa. Expresión con entonación interrogativa; sirve para buscar confirmación de lo expresado anteriormente (Orotariko Hiztegia).. Atzo majo ibilli ziñaten dantzan, e. .
  • 3. e. (a). interjekzioa. Solaskideak esandakoa ez dela ulertu adierazten duen galderazko esklamazioa.. .
  • eguardión. (c). interjekzioa. EGUARTEÓN. Eguardiko hamabiak aldetik bazkal ordurarteko agurrak. Ez dira asko entzuten. Egunon da esanagoa garai horretan ere..
  • egunón. (a). interjekzioa. Goiz parteko agurra, eguerdirarte edo bazkalordurarte. Buenos días.. Ik. eguardión.
  • éne ba!. (b). interjekzioa. Ene bada!  Harridura espresioa.. . Ene eta ene baren artean ez dugu ikusten diferetzia nabarmenik. Agian ikusitako edo gogoratutako zerbait denean eragilea, ene soilik esateko joera dago, eta entzundako zerbait —entzun berria— denean, ene ba..
  • ene!. (b). interjekzioa. Interjección que denota extrañeza, susto, etc.. . Gogoeta tristeak, oroitzapen mingotsak eta horrelakoak adierazten direnean, azkenean du azentua, eta hiru aldiz ere errepika daiteke: Ené, ené, ené! Ezidazu akordau be eraiñ./ Eneee, zenbat sufridutakua dan andra ori./ Urrengo egunian baldauta. Zelako ostikarak eta, zertzuk artu giñuzen guk. Eneee! Cel. . éne ba!, . (b). interjekzioa. Ene bada!  Harridura espresioa.. . Ene eta ene baren artean ez dugu ikusten diferetzia nabarmenik. Agian ikusitako edo gogoratutako zerbait denean eragilea, ene soilik esateko joera dago, eta entzundako zerbait —entzun berria— denean, ene ba...
  • épa!. (-). interjekzioa. 1. epa!, . (b). interjekzioa. ÉPE!, IEPA!. Interjeción con la que se saluda o se requiere atención.. Epa, zer moduz?/ Epa i, kontuz, kotxia jatok eta. .. 2. epa!, . (b). interjekzioa. Geldi, alto hor!. —Afarixa zor dostak. —Epa i! ori eztok egixa./ Epa, epa! sartuixok ziri ori beste bati. .. 3. epa!, . (d). interjekzioa. Bapo, ederki, majo, zentzua duela dirudi. Hilariri esaldi hau jaso genion:. Jokoko diruak, kandelian diruak. Jokoko baratua, ta epa! Hil.. Ik. bárato..
  • 3. epa!. (d). interjekzioa. Bapo, ederki, majo, zentzua duela dirudi. Hilariri esaldi hau jaso genion:. Jokoko diruak, kandelian diruak. Jokoko baratua, ta epa! Hil.. Ik. bárato.
  • 1. epa!. (b). interjekzioa. ÉPE!, IEPA!. Interjeción con la que se saluda o se requiere atención.. Epa, zer moduz?/ Epa i, kontuz, kotxia jatok eta. .
  • 2. epa!. (b). interjekzioa. Geldi, alto hor!. —Afarixa zor dostak. —Epa i! ori eztok egixa./ Epa, epa! sartuixok ziri ori beste bati. .
  • erredios!. (c). interjekzioa. ERRE DIOS. Rediós.. Erre dios, guk artu giñuan sustua.../ Kendu paretik, errediós!. Bi hitz gisa entzun ohi da normalean —eta ahotsa jaso gabe—, esaldi hasieran, batez ere. Badira hitz batean eta altutik errediós! esaten dutenak ere, esaldi bukaeran, gehienbat. Gauza bera gertatzen da errekoño eta errekontxorekin. .
  • erregúlar!. (b). interjekzioa. Horixe baietz, jakina.   Sin duda, claro que sí.. . Erantzun gisa beti..
  • errekoño!. (b). interjekzioa. ÉRRE KÓÑO. Recoño!. . Ik. errekontxo!, erredios!.
  • errekontxo!. (c). interjekzioa. (eufemismoa.) ERRE KONTXO. Errekoño-ren eufemismoa.. . Ik. kóño!, kóntxo!, erredios!, errekoño!.
  • 2. érruki!. (c). interjekzioa. Pobrecito! Le compadezco!. .
  • 1. eskerrikasko. (a). interjekzioa. Muchas gracias.. -Eskerrikasko. -Ez orregatik. Edo: —Eztago eskerrik!. Sin. millesker. Ik. mértxi.