Kategoria gramatikala
- 1.epa!. (b). Interjekzioa. épe!, iepa!. Interjeción con la que se saluda o se requiere atención. “Epa, zer moduz?/ Epa i, kontuz, kotxia jatok eta.”
- 2.epa!. (b). Interjekzioa. Geldi, alto hor! “—Afarixa zor dostak. —Epa i! ori eztok egixa./ Epa, epa! sartuixok ziri ori beste bati. ”
- 3.epa!. (d). Interjekzioa. Bapo, ederki, majo, zentzua duela dirudi. Hilariri esaldi hau jaso genion: “Jokoko diruak, kandelian diruak. Jokoko baratua, ta epa! Hil.”
Aipamenak
Aipamena bera | Egilea |
---|
Laburpena
épa!.
Interjekzioa.
ohar bat
1.epa!.
(b).
Interjekzioa.
épe!, iepa!.
Interjeción con la que se saluda o se requiere atención.
“Epa, zer moduz?/ Epa i, kontuz, kotxia jatok eta.”
2.epa!.
(b).
Interjekzioa.
Geldi, alto hor!
“—Afarixa zor dostak. —Epa i! ori eztok egixa./ Epa, epa! sartuixok ziri ori beste bati. ”
3.epa!.
(d).
Interjekzioa.
Bapo, ederki, majo, zentzua duela dirudi. Hilariri esaldi hau jaso genion:
“Jokoko diruak, kandelian diruak. Jokoko baratua, ta epa! Hil.”