Skip to main content

Hiztegia: bilaketaren emaitza

Errore mezua

Bilaketa azkarra Bilaketa aurreratua

ánka. ohar bat 1.anka, ankía. (a). Izena. Pata, pie, pierna. Ipurditik belaunerainokoa iztar, eta belaunetik hankarainokoa berna da, baina guztia, anka. Dena dela, «pierna» eta «pie» izendatzeko ere, erabiltzen da anka. . Esamoldeak: 1.anka, ankía. (a). Izena. Pata, pie, pierna. Ipurditik belaunerainokoa iztar, eta belaunetik hankarainokoa berna da, baina guztia, anka. Dena dela, «pierna» eta «pie» izendatzeko ere, erabiltzen da anka. . lau ankán. (c). AdberbioaEsaera. lau-gaiñian. A cuatro patas. Zeukan mozkorrakin lau ankan aillegau zan etxera. ankía sartu. (a). Esapidea. Meter la pata. ánkak jaso. (c). du Esapidea. Ospa egin. Escapar, huir. Eskandalo demasa etara giñuan goizaldera kalian, baiña baezpada be, ankak jaso giñuzen serenua etorri baiño len./ Frantxesak anka jaso zittuala ta, erretirau zala ta, kitto. content_copy pólaiñak jaso. ankak erabilli. (c). Ihes egin, lasterka egin. Gero gerriek urten auen eta hankak ebali biher. (AA ArrasEus 228. o.).
anka geldíxan
anka geldíxan. (d). Adberbioa. Hankak mugitu gabe, boletan edo beste zerbaitetan (jokatu). Anka geldixan irabaziko lostake arek neri. Baita, abiadarik hartu gabe. Anka geldixan iru metroko saltua eitten zeban. . anka bakarrian. (b). Adberbioa. anka txuntxurrían. Hanka bakarka. · A la pata coja. Biurrittua eiñ eta anka txuntxurrían joan biar izan neban etxera. content_copy txínguan.
2.anka, ankía. (c). Toponimoa. Bada gurean terreno bat izen hau duena. Lursail luze eta aldapatsu baten barrenari esaten zaio. Ankia edo Ankabarrena deitzen zaio, eta izen arrunten moduan deklinatzen da. Lenengo Ankia labrau bia da./ Ankabarrenian ein zeben Artizkuak etxia.
kanpósantu, kanpósantua. (a). Izena. kánpasantu. Cementerio. Hilarik kánpAsantu dio. Bertan dare elizia, kánpasantua ta dana Mendiolan. Esamoldeak: anka bat kanposantuan izan. (b). Esapidea. Hilzorian egon.
ánka eiñ. (a). du Aditza. Ihes egin.  Escaparse. Konejuak anka ein ddau konejutegittik. content_copy íges eiñ.
ankábakar, ankábakarra. (b). Adjektiboa. Hanka bakarra duena. · El que tiene una sola pierna. Ankabakarra da gure tio Luis, bestia gerratian moztu zotsen da.
ankabíko, ankabikúa. (b). Izena. bi ankako. Bi hankakoa. · Bípedo. Ankabiko txarri asko jaok munduan. Pertsonengatik esan ohi da..
ankábiur, ankábiurra. (b). Adjektiboa. Hankak bihurrak, okerrak dituena. content_copy ankáoker.
ankabiurri, ankabiurrixak. Eibar. "Piruetas. “Dantzarixak salto egin eta airian daguala egitten dittuen kruziak." (SB Eibetno).
ankágaiñ, ankagáiña. (a). Izena. Hankaren gain partea. · La parte superior del pie, empeine. Ankagaiña erre jat olixua jausitta. feedback ankázpi.
ankagorri, ankagorrixa. (c). Jaioberria. Anka-gorririk izan al dozu etxian? (AAG Eibes).
ankajóku, ankajokúa. (c). Izena. Lasterkaldia zerbaiti ihesi. · Carrera apresurada, escapando de algo. Keixa lapurretan zebitzen mutikuak, eta ango ankajokua baserrittarra azaldu zanian. Sin. orpoots, orpojoka.. Esamoldeak: ankajokuái émon. (c). Esapidea. Aintxintxika ihes egin. Ertzaiñak agertu orduko ankajokuai emun gontsan.
ankákasko, ankákaskua. (d). Izena. Pezuña de animal. Don.
ankálaru, ankálarua. (d). Adjektiboa. Txanka mehea; hanka meheak dituena. Ankameia be bai tta ankalarua be bai. Txankameia be bai. Don. Ia galdua.” content_copy txánkame, ánkamee.
ankálatraba. 1.ankalatraba. (a). Adberbioa. A horcajadas. Astuan gaiñian ankalatraba jarri tta kalera esne partitzera. 2.ankalatraba. (a). Interjekzioa. Txorro-morroka jokoan, gainean dagoenak behekoari hanka tripapean sartzen badio, ankalatrába! oihu egiten da, eta goikoak galtzen du.