Adiera
-
1.anka, ankía.
(a).
Izena.
Pata, pie, pierna.
Ipurditik belaunerainokoa iztar, eta belaunetik hankarainokoa berna da, baina guztia, anka. Dena dela, «pierna» eta «pie» izendatzeko ere, erabiltzen da anka.
.
Esamoldeak:
1.anka, ankía.
(a).
Izena.
Pata, pie, pierna.
Ipurditik belaunerainokoa iztar, eta belaunetik hankarainokoa berna da, baina guztia, anka. Dena dela, «pierna» eta «pie» izendatzeko ere, erabiltzen da anka.
.
Esamoldeak:
1.anka, ankía.
(a).
Izena.
Pata, pie, pierna.
Ipurditik belaunerainokoa iztar, eta belaunetik hankarainokoa berna da, baina guztia, anka. Dena dela, «pierna» eta «pie» izendatzeko ere, erabiltzen da anka.
.
lau ankán.
(c).
AdberbioaEsaera.
lau-gaiñian.
A cuatro patas.
“Zeukan mozkorrakin lau ankan aillegau zan etxera.”
ankía sartu.
(a).
Esapidea.
Meter la pata.
ánkak jaso.
(c).
du
Esapidea.
Ospa egin. Escapar, huir.
“Eskandalo demasa etara giñuan goizaldera kalian, baiña baezpada be, ankak jaso giñuzen serenua etorri baiño len./ Frantxesak anka jaso zittuala ta, erretirau zala ta, kitto. ”
pólaiñak jaso.
ankak erabilli.
(c).
Ihes egin, lasterka egin.
“Gero gerriek urten auen eta hankak ebali biher. (AA ArrasEus 228. o.).”
anka geldíxan.
(d).
Adberbioa.
Hankak mugitu gabe, boletan edo beste zerbaitetan (jokatu).
“Anka geldixan irabaziko lostake arek neri.”
Baita, abiadarik hartu gabe. Anka geldixan iru metroko saltua eitten zeban. .
anka bakarrian.
(b).
Adberbioa.
anka txuntxurrían.
Hanka bakarka. · A la pata coja.
“Biurrittua eiñ eta anka txuntxurrían joan biar izan neban etxera. ”
txínguan.
lau ankán.
(c).
AdberbioaEsaera.
lau-gaiñian.
A cuatro patas.
“Zeukan mozkorrakin lau ankan aillegau zan etxera.”
ankía sartu.
(a).
Esapidea.
Meter la pata.
ánkak jaso.
(c).
du
Esapidea.
Ospa egin. Escapar, huir.
“Eskandalo demasa etara giñuan goizaldera kalian, baiña baezpada be, ankak jaso giñuzen serenua etorri baiño len./ Frantxesak anka jaso zittuala ta, erretirau zala ta, kitto. ”
pólaiñak jaso.
ankak erabilli.
(c).
Ihes egin, lasterka egin.
“Gero gerriek urten auen eta hankak ebali biher. (AA ArrasEus 228. o.).”
anka geldíxan.
(d).
Adberbioa.
Hankak mugitu gabe, boletan edo beste zerbaitetan (jokatu).
“Anka geldixan irabaziko lostake arek neri.”
Baita, abiadarik hartu gabe. Anka geldixan iru metroko saltua eitten zeban. .
anka bakarrian.
(b).
Adberbioa.
anka txuntxurrían.
Hanka bakarka. · A la pata coja.
“Biurrittua eiñ eta anka txuntxurrían joan biar izan neban etxera. ”
txínguan.
-
2.anka, ankía.
(c).
Toponimoa.
Bada gurean terreno bat izen hau duena. Lursail luze eta aldapatsu baten barrenari esaten zaio. Ankia edo Ankabarrena deitzen zaio, eta izen arrunten moduan deklinatzen da.
“Lenengo Ankia labrau bia da./ Ankabarrenian ein zeben Artizkuak etxia.”
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
ánka.
ohar bat
1.anka, ankía.
(a).
Izena.
Pata, pie, pierna.
Ipurditik belaunerainokoa iztar, eta belaunetik hankarainokoa berna da, baina guztia, anka. Dena dela, «pierna» eta «pie» izendatzeko ere, erabiltzen da anka.
.
Esamoldeak:
1.anka, ankía.
(a).
Izena.
Pata, pie, pierna.
Ipurditik belaunerainokoa iztar, eta belaunetik hankarainokoa berna da, baina guztia, anka. Dena dela, «pierna» eta «pie» izendatzeko ere, erabiltzen da anka.
.
lau ankán.
(c).
AdberbioaEsaera.
lau-gaiñian.
A cuatro patas.
“Zeukan mozkorrakin lau ankan aillegau zan etxera.”
ankía sartu.
(a).
Esapidea.
Meter la pata.
ánkak jaso.
(c).
du
Esapidea.
Ospa egin. Escapar, huir.
“Eskandalo demasa etara giñuan goizaldera kalian, baiña baezpada be, ankak jaso giñuzen serenua etorri baiño len./ Frantxesak anka jaso zittuala ta, erretirau zala ta, kitto. ”
pólaiñak jaso.
ankak erabilli.
(c).
Ihes egin, lasterka egin.
“Gero gerriek urten auen eta hankak ebali biher. (AA ArrasEus 228. o.).”
anka geldíxan.
(d).
Adberbioa.
Hankak mugitu gabe, boletan edo beste zerbaitetan (jokatu).
“Anka geldixan irabaziko lostake arek neri.”
Baita, abiadarik hartu gabe. Anka geldixan iru metroko saltua eitten zeban. .
anka bakarrian.
(b).
Adberbioa.
anka txuntxurrían.
Hanka bakarka. · A la pata coja.
“Biurrittua eiñ eta anka txuntxurrían joan biar izan neban etxera. ”
txínguan.
2.anka, ankía.
(c).
Toponimoa.
Bada gurean terreno bat izen hau duena. Lursail luze eta aldapatsu baten barrenari esaten zaio. Ankia edo Ankabarrena deitzen zaio, eta izen arrunten moduan deklinatzen da.
“Lenengo Ankia labrau bia da./ Ankabarrenian ein zeben Artizkuak etxia.”
Pata, pie, pierna.
Ipurditik belaunerainokoa iztar, eta belaunetik hankarainokoa berna da, baina guztia, anka. Dena dela, «pierna» eta «pie» izendatzeko ere, erabiltzen da anka.
.
Esamoldeak:
1.anka, ankía.
(a).
Izena.
Pata, pie, pierna.
Ipurditik belaunerainokoa iztar, eta belaunetik hankarainokoa berna da, baina guztia, anka. Dena dela, «pierna» eta «pie» izendatzeko ere, erabiltzen da anka.
.
lau ankán.
(c).
AdberbioaEsaera.
lau-gaiñian.
A cuatro patas.
“Zeukan mozkorrakin lau ankan aillegau zan etxera.”
ankía sartu.
(a).
Esapidea.
Meter la pata.
ánkak jaso.
(c).
du
Esapidea.
Ospa egin. Escapar, huir.
“Eskandalo demasa etara giñuan goizaldera kalian, baiña baezpada be, ankak jaso giñuzen serenua etorri baiño len./ Frantxesak anka jaso zittuala ta, erretirau zala ta, kitto. ”
pólaiñak jaso.
ankak erabilli.
(c).
Ihes egin, lasterka egin.
“Gero gerriek urten auen eta hankak ebali biher. (AA ArrasEus 228. o.).”
anka geldíxan.
(d).
Adberbioa.
Hankak mugitu gabe, boletan edo beste zerbaitetan (jokatu).
“Anka geldixan irabaziko lostake arek neri.”
Baita, abiadarik hartu gabe. Anka geldixan iru metroko saltua eitten zeban. .
anka bakarrian.
(b).
Adberbioa.
anka txuntxurrían.
Hanka bakarka. · A la pata coja.
“Biurrittua eiñ eta anka txuntxurrían joan biar izan neban etxera. ”
txínguan.
2.anka, ankía.
(c).
Toponimoa.
Bada gurean terreno bat izen hau duena. Lursail luze eta aldapatsu baten barrenari esaten zaio. Ankia edo Ankabarrena deitzen zaio, eta izen arrunten moduan deklinatzen da.
“Lenengo Ankia labrau bia da./ Ankabarrenian ein zeben Artizkuak etxia.”
anka eta anca
German·k erantsia La, 03/07/2009 - 22:32·tan
anka eta anca