Hiztegia: bilaketaren emaitza

Bilaketa azkarra Bilaketa aurreratua

ézik. (b). Juntagailua. Excepto, a no ser que, si no. “Italian, makarroiak gustau ezik, gosiak ibiliko za./ Danak joan die bakaziñotara, neu izan ezik.” Izan ezik erabili ohi da ia beti, baina aditz partizipioaren ondoren ezik edo ezian..
ezikúsi eiñ. (c). Esapidea. Ikusi arren, ez ikusiaren itxura egin. · Hacerse el ciego. “Aldamenetik pasau da baiña ezikusi ein ddau.”
éziñ. 1.eziñ. (a). du Aditza. No poder. “Txarra da nai ta eziñ.” 2.ezíñ, ezíña. (b). Izena. El no poder, la impotencia. “Nai eta eziña, askoi pasatze jakuna./ Orrek eztauka eziñik, baiña alper utsa da.” Esamoldeak: eziñían ibílli. (c). Esapidea. Indar edo adore gutxirekin ibili. “Aurten Gorospe eziñian ibili da Tourrian.” 3.eziñ.
ikúsi. (a). du Aditza. Ver. Esamoldeak: eziñ ikusi. 1.ezin ikusi. (c). du Aditza. Zerbait edo norbait begi txarrez ikusi. · Aborrecer algo o alguien. “Eztakitt zegatik baiña maixuak ezin ddau gure mutikua ikusi.” 2.ezin ikusi. (c). Aditza. Ezin jasan, ezin eraman. · No poder aguantar (cuando no se especifica más, por envidia o celos, normalmente). “Anai gaztiak diruak ein zittuan da nausixak ezin ori ikusi./ Beste edozer gauza, baiña semiak belarrittakua eruatia, auraxe ezin juan ikusi./ Askok bestien ona ezin izaten dau ikusi. ” ikúsi léike beráu!. (c). Esapidea. ikúsi léike beráu. Norbaitek oso onargarria ez den zerbait esaten duenean erantzun ohi da espresio honekin. “” ikusí?. (b). ikustén?. Ikusten duzu? “Ikustén? Zer esaten notsun nik?/ Ikusí? Banekixen ze pasau bia zeban azkenian.”
ézinddako, ézinddakua. (b). Izenlaguna. eziñezko. Ezinezkoa. · Imposible. “Abioittik jausi tta bizik urtetzia ezta ezinddakua./ Ezinddakua da ainbeste diru ain denpora gutxixan gastatzia.” Orain eziñezko eta eziña entzuten dira, baina adinekoek ézinddako erabili ohi dute, batik bat. .
eziñézko, eziñezkúa. (b). Izenlaguna.
ezíñikusi, ezíñikusixa. (c). Izena. Ikusiezina, gorrotoa. · Ojeriza, rencor, enemistad. “Eztakizu zelako eziñikusixa dotsen alkarri.” content_copy ikúsieziñ.
ezitzéke, ezitzekía. (c). Adjektiboa. Hezi gabeko pertsona edo animalia. · Persona o animal sin educar, sin desbravar, bravío. “Kaballo orrek ezitzekiak dittuk eta etxuek balio gaiñian ibiltzeko.”
ezízen, ezizéna. (c). Izena. Izengoitia. · Mote, apodo. “Kukuakin egon naiz. Eztakitt ze izen daukan be, danak ezizenez deitzen dotse ta.”
ezjákiñ, ezjakíña. (c). Adjektiboa. Ignorante. “Ezjakiñ utsa da, baiña ala ta be ezta ixilik egongo.” Inorante entzuten da gehiago. . Esamoldeak: ezjakiñían. 1.ezjakiñian. (b). Adberbioa. Zerbait jakin gabe. · Siendo ignorante de algo. 2.ezjakiñían. (c). Ezkutuan, isilian. · A escondidas de “Aman ezjakiñian joaten zan entrenatzera./ Maixuan ezjakiñian esamin guztiekin enteratzen zan. ” NOREN ezjakinean..