izena
- 1. ospittal, ospittála. (b). izena. Hospital..
- 2. ospittal, ospittála. (b). izena. Bergaran, lehengo zaharren egoitza. La antigua residencia de ancianos.. Txibistok ospittalian pasau zittuan azkenengo urtiak. .
- ostargi, ostargixa. (d). izena. (Oñati.) Egunsentia.. "Ostargixa badator: comienza a amanecer." (Izag Oñ) .
- ostátu, ostatúa. (c). izena. Hostal, fonda.. Lenao ostatuak gaua pasatzeko tabernak zittuan. Ostatua izeneko taberna bat Antzuelan jeuan. Klem. .
- óste, óstia. (b). izena. Lekuarekin, zerbaiten atzealdea; denborarekin, zerbaiten gerokoa. Leku-denborazko kasuetan, batik bat.. Armaixo ostian zeuan ixil-poltsia./ Meza ostian da bazkaixa.. Bigarren osagai gisa, batik bat: etxeoste, bazkaloste, klase-oste. Bergarako kalean bada inguru bat "Osteta" izenekoa, hirigunearen ostean geratzen dena, hain zuzen.. Ik. ondúan.
- 3. ostera. (-). izena. (Eibar.) Salida, paseo, vuelta. .
- ostia-laiño, ostia-laiñuak. (d). izena. Oskorriak, laino gorriak. Hala deitzen zaie Angiozarren. .
- ostíko, ostikúa. (c). izena. Hanka.. Ostikuakin jo najuan txakurra./ Ostikuakin bota neban florerua. . ZEREKIN kasuan entzun ohi da ia bakarrik.. ostíkopian, . (-). . 1. ostikopian, . (c). adberbioa. Lurrean, zapaltzeko moduan, traban. En el suelo, estorbando.. Jugete ta ipuiñ guztiak ostikopian eukitzeittuzu. .. 2. ostikopian, . (c). adberbioa. Zapalduta, menderatuta. . Amerikanuak ostikopian dauke Irak.... ostíkoka, . (b). adberbioa. OSTÍKAKA. A patadas.. Ostikoka erabiltzen dau anai txikixa. ..
- ostol, ostola. (d). izena. Hostoila, ostrodun arrama.. Artu beetik eta irurixa botatze akon beai gora atzea; ta geo ostol batekin, ra! ra! ra! leundu. Mart. . Txondorra egosita zegoenean, zatika kentzen zitzaion gainean zuena, ikatza agerian laga arte; ondoren, lurrean zegoen iduria botatzen zitzaion berriro gainera, freska zedin, eta gaineko iduri hura ondo ipintzeko erabiltzen zuten hostoila..
- ostroko, ostrokúa. (d). izena. Etxe berri bati teilatua ematen zaionean igeltseroek eta jabeek egin ohi duten afaria.. Sin. teillatu-afári, montxor.
- 1. óta, otía. (a). izena. Ulex europaeus. Gure baso zikinetan oso ugaria den sastraka eztakatsua. Argoma, tojo.. Otia satsan lekua itteko be bai; ebagi, artuan gaiñian ipiñi, igartzen zanian jo idaurrakin eta gero kendu makillak, ota-kertenak; orrixa satsan lekua itteko. Klem. . Bere lore polita infusioan hartuta ona omen da gibelarentzat.. ota motzian ázittakua, . (d). esapidea. OTA-MOTXÍAN AZITTAKUA. Paraje txarrean hazitako pertsona. Se dice de la persona nacida en paraje difícil.. Otamotxian azittakua paraje onian azi eztanai esate jakok. Klem./ Ori otamotxian azittakua dok eta orrek aurrera urtengo jok.. Norbait baldintza gogorretara ohitua dagoela azpimarratzeko erabilia. Sin. larre motxian azittakua...
- 2. óta, otía. (b). izena. KOTA, -ÍA. Pikotxa, oiloak lo egiteko aldenik aldeneko haga. Percha en la que se posan las gallinas para dormir.. Illundu orduko igotzen dabe oilluak otara. .
