Azkeneko ekarpenak

Honako hauek dituzu bisitariek erantsitako berba berriak, onespen zerrendan daudenak.

ankak jaso. (-). Ik. ánka eiñ.
ankámotz, ankámotza. (b). adjektiboa. Hanka bat motza duena.   Cojo, -a, pernicorto, -a. Mahaiagatik ere esaten da. . ankamotz geldittu, ibili. (c). esapidea. ANKAMOTZ. Gauza bat ongi amaitu gabe utzi edo zerbaiten faltan gelditu.   Quedar una cosa a medias, a falta de algo.. Aurten jaixak ankamotz geldittu die, “Egan” ezta etorri tta./ Souak ondo sastu ezian beti ankamotz ibiliko ga. ..
ankamotz geldittu, ibili. (c). esapidea. ANKAMOTZ. Gauza bat ongi amaitu gabe utzi edo zerbaiten faltan gelditu.   Quedar una cosa a medias, a falta de algo.. Aurten jaixak ankamotz geldittu die, “Egan” ezta etorri tta./ Souak ondo sastu ezian beti ankamotz ibiliko ga. .
ankáoker, ankáokerra. (a). adjektiboa. Hankak okerrak dituena.   Patizambo.. Do-re-mi, anka oker ori, fa-so-la, zuzendu zaiola. Klem. (c). esr. Ume hanka okerrei, broma giroan, kantatu ohi zitzaiena gure umetan. . Sin. ankábiur.
anpólai. (-). ANPOLARI. 1. anpólai, anpólaixa. (b). izena. Gerezi mota eder bat, estimatuena agian.   Cereza ampollar.. Gure etxaburuko keixia, anpolaixa.. Anpolai gorrixa, zurixa eta beltza bereizten dira. .. 2. anpólai, anpólaixa. (d). adjektiboa. Neska ederrez esan izan da anpolaixan modukuak direla eta horrelakoak. . Neska anpolarixa dago zuen alabia. (Etxba. Eib.)... 3. anpólai, anpólaixa. (d). izena. Antzina okaran arbola basatiei, basokanei, esaten zitzaien. . Ik. okán txímillo..
ankiñ, ankiña. (d). izena. Bergarako tela urdina.   Mahón, "Azul de Bergara".. Emen Bergaran eitten zan telia zan urdiña, lanerako urdiña, ari Bergaran esate jakon urdiña, baiña Durango aldian “ankiña” esaten dotse, ankiña. Eztot beste iñun entzun. Josu.. Sin. máun.
ankázur, ankazúrra. (c). izena. Hanka-hezurra.   Espinilla, tibia.. Ankazurra apurtu dau fubolian./ Ankazurreko ederra artu neban pedalakin..
ankazulo, ankazulúa. (b). izena. Elurretan edo lur bigunetan egindako hanka marka. . Beixak egundoko ankazuluak egin dittue ortuan./ Basurdian ankazuluak agiri zien edurretan..
ankázpi, ankazpixa. (a). izena. Hankaren azpia.   La planta del pie.. Ankazpixa urratu jatan Urbixako bidian.. Sin. ánkape. Ant. ankágaiñ.
ankázgora. (a). adberbioa. Patas arriba.. Labandu ta ankazgora jausi nitzan./ Etxe guztia ankaz gora daukau.. Ánkaz góra, bi hitz bezala ere esaten da batzuetan.. Ik. azpikuaz gora.
ankazaiñ, ankazaiñak. (d). izena. (Eibar.) "Tendones de los pies.. Ankazaiñak tripakixeri on eitten detse..
ankázabal, ankázabala. (b). adjektiboa. Hankak oso zabal botatzen dituena.   El/la que camina con los pies muy abiertos.. Jesus Aranzabal, lepoluze ankazabal esan ohi genuen txikitan. Jesus Aranzabal, «Irukutxo», Angiozarko karrerista, gure idoloa zen. .
ankáurkilla, ankáurkillia. (d). izena. Bi izterrak bat egiten duten lekua.. Ankaurkilla altua jaukak orrek. Don. . Ik. úrkilla.
ankátrapu, ankátrapuak. (d). izena. Antzina oinak biltzeko erabiltzen ziren oihalak, galtzerdirik ez zenean. . Sin. txapiño.
ankásendo, ankásendua. (c). adjektiboa. Hanka lodiak dituena.. Sin. zankósendo.
ankásartze, ankásartzia. (a). izena. Metedura de pata.. Egundoko ankasartzia euki najuan ire amakin..
2. ánkape. (b). adberbioa. Pelotan, boletan, harriak botatzen, etab. hankaren azpitik (jokatu).   Bajo pata. (Jugar) a la pelota, a los bolos, etc., por debajo de la pierna.. Ankape be irabaziko notsuke zuri./ Pelotan desafixua jaukau, ankape..
1. ánkape, ánkapia. (b). izena. Hanka azpia.   La planta del pie.. Iltzia sartu jat ankapetik.. Sin. ankázpi. Ant. ankágaiñ.
ánkape. (-). 1. ánkape, ánkapia. (b). izena. Hanka azpia.   La planta del pie.. Iltzia sartu jat ankapetik.. Sin. ankázpi. Ant. ankágaiñ.. 2. ánkape, . (b). adberbioa. Pelotan, boletan, harriak botatzen, etab. hankaren azpitik (jokatu).   Bajo pata. (Jugar) a la pelota, a los bolos, etc., por debajo de la pierna.. Ankape be irabaziko notsuke zuri./ Pelotan desafixua jaukau, ankape...
ankaots, ankaotsa. (b). izena. Ibiltzean oinek ateratzen duten hotsa.. Kanpuan ankaotsa entzun dot baiña etxat inportantziaik emon. .
ankagorri, ankagorrixa. (c). Jaioberria.. Anka-gorririk izan al dozu etxian? (AAG Eibes). .
ankajokuái émon. (c). esapidea. Aintxintxika ihes egin.. Ertzaiñak agertu orduko ankajokuai emun gontsan. .
1. anka, ankía. (a). izena. Pata, pie, pierna.. Ipurditik belaunerainokoa iztar, eta belaunetik hankarainokoa berna da, baina guztia, anka. Dena dela, «pierna» eta «pie» izendatzeko ere, erabiltzen da anka. . lau ankán, . (c). adberbioa. LAU-GAIÑIAN. A cuatro patas.. Zeukan mozkorrakin lau ankan aillegau zan etxera... ankía sartu, . (a). esapidea. Meter la pata. .. ánkak jaso, . (c). du esapidea. Ospa egin. Escapar, huir.. Eskandalo demasa etara giñuan goizaldera kalian, baiña baezpada be, ankak jaso giñuzen serenua etorri baiño len./ Frantxesak anka jaso zittuala ta, erretirau zala ta, kitto. . Sin. pólaiñak jaso.. ankak erabilli, . (c). Ihes egin, lasterka egin. . Gero gerriek urten auen eta hankak ebali biher. (AA ArrasEus 228. o.)... anka geldíxan, . (d). adberbioa. Hankak mugitu gabe, boletan edo beste zerbaitetan (jokatu). . Anka geldixan irabaziko lostake arek neri.. Baita, abiadarik hartu gabe. Anka geldixan iru metroko saltua eitten zeban. .. anka bakarrian, . (b). adberbioa. ANKA TXUNTXURRÍAN. Hanka bakarka.   A la pata coja. . Biurrittua eiñ eta anka txuntxurrían joan biar izan neban etxera. . Sin. txínguan. Ik. txándorrika..
ánka. (-). komentario 1 1. anka, ankía. (a). izena. Pata, pie, pierna.. Ipurditik belaunerainokoa iztar, eta belaunetik hankarainokoa berna da, baina guztia, anka. Dena dela, «pierna» eta «pie» izendatzeko ere, erabiltzen da anka. . . lau ankán, . (c). adberbioa. LAU-GAIÑIAN. A cuatro patas.. Zeukan mozkorrakin lau ankan aillegau zan etxera... . ankía sartu, . (a). esapidea. Meter la pata. .. . ánkak jaso, . (c). du esapidea. Ospa egin. Escapar, huir.. Eskandalo demasa etara giñuan goizaldera kalian, baiña baezpada be, ankak jaso giñuzen serenua etorri baiño len./ Frantxesak anka jaso zittuala ta, erretirau zala ta, kitto. . Sin. pólaiñak jaso.. . ankak erabilli, . (c). Ihes egin, lasterka egin. . Gero gerriek urten auen eta hankak ebali biher. (AA ArrasEus 228. o.)... . anka geldíxan, . (d). adberbioa. Hankak mugitu gabe, boletan edo beste zerbaitetan (jokatu). . Anka geldixan irabaziko lostake arek neri.. Baita, abiadarik hartu gabe. Anka geldixan iru metroko saltua eitten zeban. .. . anka bakarrian, . (b). adberbioa. ANKA TXUNTXURRÍAN. Hanka bakarka.   A la pata coja. . Biurrittua eiñ eta anka txuntxurrían joan biar izan neban etxera. . Sin. txínguan. Ik. txándorrika... 2. anka, ankía. (c). toponimoa. Bada gurean terreno bat izen hau duena. Lursail luze eta aldapatsu baten barrenari esaten zaio. Ankia edo Ankabarrena deitzen zaio, eta izen arrunten moduan deklinatzen da.. Lenengo Ankia labrau bia da./ Ankabarrenian ein zeben Artizkuak etxia...