Azkeneko ekarpenak

Honako hauek dituzu bisitariek erantsitako berba berriak, onespen zerrendan daudenak.

Anboto. (a). toponimoa. Durangaldeko mendia, gure ibarreko leku askotatik ikusten dena. . Anboto txapelakin egon, . (c). esapidea. Haserre aurpegia eduki.. Argi ibili adi tabernarixakin, Anboto txapelakin jaok-eta...
anborraiñ. (-). Ik. amórraiñ.
anboatoka. (c). Nesken korro-jolasa. "Anboaton, matarile rile rile..." abesten zen. .
anbo, anbúa. (d). "El zángano." (Izag Oñ). (Erlea). .
anaitzáko, anaitzákua. (d). izena. Anaiordekoa.   "Hermano adoptivo.. Anaitzakua, baiña odolekua balitz leztxe maitte eben etxeko guztiak..
anaiérdi, anaierdíxa. (c). izena. Guraso bat desberdina duen anaia.   Hermanastro.. Ez i da ondo konpontzen bere anaierdixakin.. Ik. arrebaérdi.
amorraiñ-erreka, amorraiñ-errekia. (c). Río truchero. .
1. animiak urten. (c). esapidea. Bere onetik irten.. Animia be erten biarrian etorri zan. (Lar Antz). .
1. anpólai, anpólaixa. (b). izena. Gerezi mota eder bat, estimatuena agian.   Cereza ampollar.. Gure etxaburuko keixia, anpolaixa.. Anpolai gorrixa, zurixa eta beltza bereizten dira. .
2. ankamiñ, ankamíña. (b). izena. APATXETAKO MIÑ. Ardiek apatx artean edo hanka puntetan izaten duten gaitza.. Ankamiña. Apatxetako miña. Don..
1. ankamiñ, ankamíña. (b). izena. Behien gaitza.   Glosopeda, fiebre aftosa.. Ankamiña sartu jakuen da bei guztiak kendu biar izan zittuen.. Sin. náparri.
ankámiñ. (-). 1. ankamiñ, ankamíña. (b). izena. Behien gaitza.   Glosopeda, fiebre aftosa.. Ankamiña sartu jakuen da bei guztiak kendu biar izan zittuen.. Sin. náparri.. 2. ankamiñ, ankamíña. (b). izena. APATXETAKO MIÑ. Ardiek apatx artean edo hanka puntetan izaten duten gaitza.. Ankamiña. Apatxetako miña. Don...
2. ánkamee, ánkameia. (d). adjektiboa. Ganora gutxiko edo tanta meheko euriagatik entzun dugu behin edo berriz.. Eurixa asi dau baiña ankameia. Zaparrara eder bat artuko leuke kanpuak..
1. ánkamee, ánkameia. (c). adjektiboa. Hanka meheak dituena.. Sin. txánkame, ankálaru.
ánkamee. (-). 1. ánkamee, ánkameia. (c). adjektiboa. Hanka meheak dituena.. Sin. txánkame, ankálaru.. 2. ánkamee, ánkameia. (d). adjektiboa. Ganora gutxiko edo tanta meheko euriagatik entzun dugu behin edo berriz.. Eurixa asi dau baiña ankameia. Zaparrara eder bat artuko leuke kanpuak...
ankámarka, ankámarkia. (b). izena. Huella de pie.. Basurdian ankamarkak agiri zien edurretan.. Ik. lórratz, árrasto.
2. ankáluze, ankáluziak. (d). Hala esaten zaie hanka luzeko hegaztiei, kurrilo, kaio eta horrelakoei. .
1. ankáluze, ankáluzia. (a). Hanka luzeak dituena.. Ankaluziak bia die balonzestorako..
ankáluze. (-). 1. ankáluze, ankáluzia. (a). Hanka luzeak dituena.. Ankaluziak bia die balonzestorako... 2. ankáluze, ankáluziak. (d). Hala esaten zaie hanka luzeko hegaztiei, kurrilo, kaio eta horrelakoei. ..
ankáleku, ankálekua. (c). izena. Hanka jartzeko lekua.. Motorrak atzekaldian etzeukan ankalekuik..
1. ankalatraba. (a). adberbioa. A horcajadas.. Astuan gaiñian ankalatraba jarri tta kalera esne partitzera..
ankálatraba. (-). 1. ankalatraba, . (a). adberbioa. A horcajadas.. Astuan gaiñian ankalatraba jarri tta kalera esne partitzera... 2. ankalatraba, . (a). interjekzioa. Txorro-morroka jokoan, gainean dagoenak behekoari hanka tripapean sartzen badio, ankalatrába! oihu egiten da, eta goikoak galtzen du. ..
ankálaru, ankálarua. (d). adjektiboa. Txanka mehea; hanka meheak dituena.. Ankameia be bai tta ankalarua be bai. Txankameia be bai. Don. Ia galdua.. Sin. txánkame, ánkamee. Ik. láru.
ankákasko, ankákaskua. (d). izena. Pezuña de animal. Don.. Ik. kásko, ápatx, pélu, -o.