Azkeneko ekarpenak

Honako hauek dituzu bisitariek erantsitako berba berriak, onespen zerrendan daudenak.

2. arra euki. (c). esapidea. Zaletasun utziezin bat izan.. Politikian arra daukenak bizi guztirako eukitzen juek..
arra kendu. (c). Estaltzeko jarritako arra aldendu..
árrak eiñ. (a). da-zaio aditza. Agusanarse. . Okeliai arrak ein jako..
árrak jan. (a). du aditza. Comer los gusanos.. Aura be azkenian arrak jango dabe..
2. ar, arra. (d). Zerena.   Carcoma de la madera.. Sin. zéren.
ara. (-). 1. ára!, . (c). interjekzioa. Aiba! Harridurazko interjekzioa.   Expresión de extrañeza.. Ara! Ori be bajuau.... Sin. aiba!. Ik. aór.. 2. ará, . (c). Hona hemen.   Hé aquí.. Preguntau dostasunez, ara ba ze esan nai notsun aspaldittik... 3. ara, . (a). adberbioa. Hara.   Allá. . Joan zaittez ara!..
1. ára!. (c). interjekzioa. Aiba! Harridurazko interjekzioa.   Expresión de extrañeza.. Ara! Ori be bajuau.... Sin. aiba!. Ik. aór.
1. arakaitz, arakáitza. (c). izena. Arbolaren arapoa; adarraren jaiokera edo hau kendutako lekua.   Nudo de un tronco. . Zerria ziero izurrau dou, dana arakaitzez betetako tronguak ebaitzen ibili ga ta./ Arakaitza jo eta ziero maillatu zeban aixkoria. . Azen.: arakáitz ere bai.. Sin. arápo.
2. arakaitz, arakáitza. (d). izena. Gaizki osatutako zaurian sortzen den mamin-faltsua.   Carne falsa que se forma en las heridas mal cerradas.. Atzapar guztiak arakaitzez beteta dauzka./ Espoloiko arbolak baiño arakaitz geixao jauzkat iztarretan. . (Lagun bati entzuna, iztarretan urratu eta mailatu asko zuela esateko. Arakaitzen bi zentzuak elkartzen dira hemen) Etim.: haragi+gaitz, ziurrenik. .
3. arakaitz, arakáitza. (d). izena. Kanpoan hildako abere baten haragia.   Carroña. Don .
araota. (-). Ik. arabóta.
arása. (-). 1. arasa, arasía. (d). izena. Anaquel, mueble de uno o de varios estantes para dejar cosas. También agujero o rebaje en la pared con el mismo objeto.. Eta ori eindda ba plazara... ta ia pentsatzen asi giñanian neskak ete giñan ero, ola zeoze, ba an arasan jarritta iñok etaratzeko zaiñ. Asko aurreskuak eta, porsiakaso be presente. Sot. Berg. Eus.)./ Arasan dao, goenenguan, platera. Don. Altzari osoari zein apal bakoitzari: arasa. Lenengo arasia, bigarrena... Don.. Behean armarioa eta gainean arasak zituen lehenagoko sukalde altzariari: arasa-armaixo.. Ik. sukalde-armaixo, bálda, apála.. 2. arasa, arasía. (d). izena. Gurdiaren burkamaren albo-egur bakoitza.   Cada uno de los dos largueros del carro.. Albo bixak arasak; beste onek, trabesekuak, erraillak. Don. . Sin. burtarása..
arásero, aráserua. (d). (Oñati.) "Uno que anda molestando a uno y otro; revoltoso y traveseador." (Izag Oñ). .
aráserixa, aráserixia. (d). (Oñati.) ARASEI (OÑ.). "Araserixa batzuk: unas pequeñas acciones que molestan a los demás." (Izag Oñ).. Arásuan, aráserixan ibilli: andar traveseando y molestando..
aratian. (d). adberbioa. (Eibar.) De espaldas (nadar).. Aratian eitten dau obeto (igeri), ostian baiño. (Etxba Eib). .
2. arasa, arasía. (d). izena. Gurdiaren burkamaren albo-egur bakoitza.   Cada uno de los dos largueros del carro.. Albo bixak arasak; beste onek, trabesekuak, erraillak. Don. . Sin. burtarása.
arápo, arapúa. (b). izena. Enborra eta adarraren arteko loturaunea.   Nudo de árbol.. Errez irabazi bia zotsan baiña azkenengo tronguan egundoko arapua tokau jakon da galdu ein zeban.. Sin. arakaitz.
arátuste lóra, arátuste loría. (d). izena. botanika Narcisus bulbocodium. Narciso. Udaberrian lehenengotariko lora. Aratuste inguruan azaltzen da. .
arata. (-). Ik. aáta.
arasakára, arasakaría. (c). izena. Arasakada, arasa bete gauza.. Ipiñarrin ikusitta najak arasakara ontzixa, dana kobrezkua. Klem. .
araso, arasua. (d). izena. (Eibar.) ARAZO. "Zeozer egiteak ematen duen lana.. Materixalak onenbeste, eta gaiñeko arasua iru errial..
arása-ármaixo, arása-ármaixua. (d). Behean armarioa eta gainean, erantsita, arasa duen antzinako sukalde-altzaria.   Armario de cocina antiguo, alacena.. Beia armaixua ta au arasia; bixak zela eukitzen zittuan, arasa-armaixua. Don.. Sin. sukalde-armaixo.
arañeuntxo, arañuntxo. (-). Sin. erañun-antxitik.
árdiki, árdikixa. (b). izena. Ardiaren haragia.   Carne de oveja.. Ardikixa erosikot saltsan ipintzeko..