Azkeneko ekarpenak

Honako hauek dituzu bisitariek erantsitako berba berriak, onespen zerrendan daudenak.

2. lórito, lóritua. (b). adjektiboa. Asko hitz egiten duen umea.. Lorito bat eindda dago zuen Ane. .
loróri, lororíxa. (d). izena. botanika Taraxacum officinale. Diente de león.. Sin. kardu ori.
lórratz, lorrátza. (c). izena. (Ubera.) Arrastoa.   Huella, rastro.. Aizeri lorratzak agiri die lokatzatan.. Ik. aztárren, ankámarka, árrasto.
lorza, lorzia. (a). izena. LORTZA. Zenbait arropari hartzen zaion pliegea, jantzia dotoretzeko edo mozteko.   Lorza.. Lorzak, batzuk aundixak dia, beste batzuk txikixak. Maria.. Ume arropei eta azpiko gonei egiten zaie, gehienbat. .
lósa. (-). 1. losa, losía. (b). izena. Lauza.   Losa.. Harrizkoak, baina zurezkoak edo beste zerbaitezkoak ere izan daitezke. Baserri batzuen sarreran egon ohi direnei ATE-LOSA.. Ik. arlósa.. 2. losa, losía. (d). izena. Espaloia.   Acera.. Eskolara losatik joan!. Sin. espaloi..
Lotsagabeentzat mundua. (-). esaera. "Lotsagabea dena edo larrua daukana ondo moldatzen da munduan. Lotsatia denarentzat ez dago ezer." (Lar Antz)..
lotsagábekerixa, lotsagábekerixia. (b). izena. LOTSÁBAKOKERIXA (UB., ANG.).. Lotsagabearen ekintza.   Desvergüenza, insolencia.. Makiña bat lotsagabekerixa eitten dotsa neskatilliak amai.. Azen.: lotsagabekeríxa, lotsagabekerixía ere bai. .
lotsagabétu. (b). aditza. LOTSÁBAKOTU (UB., ANG.). . Lotsagabe bihurtu.   Volverse desvergonzado, insolente. .
lotúra, loturía. (c). izena. Sujeción, atadura.. Sokia loturatik eskatu ta burdi-garua lurrera jausi jaku./ Lotura aundixa da egunero esniak partidu biarra. .
lotzeaille, lotzeaillia. (d). izena. Lotzen duena.. Ik. ebagitzáille.
lozírri, lozírrixa. (c). izena. (Oñati.) "Gana de dormir y mal humor. O comienzo de sueño, simplemente." (Izag Oñ). .
lo-zurrunka. (-). Ik. lo-korrósa.
lua. (-). Ik. lo.
lúai, lúaixa. (d). izena. LUEBÁI, LU(B)AN. Luebakia.   Trinchera, zanja grande para separar dos terrenos.. Luaixak izate zittuan len alanbreik eta ezeuanian, ola zanga bat etara ta mugian moduan itten zanian ganauak ez pasatzeko. Terreno bat eta bestia separatzeko ba alanbradurian lekuan eitten zan mugia. Klem./ Eskeria ba, sasi-zierria, bi saillen jurguan sasixakin eindda, luaixa eiñ da gero an eskeria sortzen da, zikiña. Don. .
1. lúarri, lúarrixa. (d). izena. Lubarria, lur berria; lehenengoz labratzen den lurra, ordurarte baso edo, garosail edo, zena.   Tierra roturada por primera vez.. Lenao baso bat labrau, ta lenenguan aura luarrixa izeten dok. Idurixon sail galantak, basua zertu, otarixa goldatu ta. Luarrixa esaten jakuan ari. Klem./ Dana esixa zan da, luarrixa dala ta, dana. Aniz. . lúarrixa eiñ, . (d). du aditza. Lur berria egin. Roturar una tierra por primera vez.. Luarrixa eitten jardun da, ba luarrixa labrau. Lanbarrixa esate jako leku berrixan luarrixa eiñ danian. Lanbarrixa ein dda. Don.. Sin. lanbarríxa eiñ..
2. lúarri, lúarrixa. (d). izena. Barbecho, terreno baldío. Don. .
lúarrigintza, lúarrigintzia. (d). izena. Luerregintza ere esan du Don.k. Lubarria labratze lana.   El trabajo de rotura de un terreno que se labra por primera vez. .
luban, lubana. (-). LUAN. Trinchera.. Ik. lúai.
lubera, lubería. (-). izena. "La tierra que se deshace fácilmente." (Izag Antz). .
4. lotu, lotúa. (c). adjektiboa. Sujeto, -a.. Oso lotua da basarriko lana./ Tabernia baiño gauza lotuagoik eztago.. Ogibideez ia beti. .
3. lotu, lotúa. (c). adjektiboa. Agarrotado, torpe, sin soltura.. Nik mutil ori oso lotua ikusten dot pelotarako.. Ik. líbre.
lotsagárri. (-). 1. lotsagarri, lotsagarríxa. (b). adjektiboa. Lotsa ematen duena.   Vergonzoso, -a, que da verguenza.. Lotsagarrixa da abertzale izenekuak beti erderaz ikustia./ Ixilik egon zaitte, lotsagarrixoi alakuoi. . komentario 1. 2. lotsagarri, . (b). adberbioa. Lotsa emateko eran.   En ridículo, ridículamente.. Reala aurten lotsagarri geratu da./ Praka estu arekin, lotsagarri zoian koittaua./ Jentian aurrian lotsagarri laga nindduan.. Norbait lotsagarri laga, geratu, ibilli.. Ik. kónpleto. . baztarren lotsagarri ibili, . (c). esapidea. Lotsagarri ibili.. Or ibiliko aiz i baztar guztien lotsagarri. ...
1. lotsagarri, lotsagarríxa. (b). adjektiboa. Lotsa ematen duena.   Vergonzoso, -a, que da verguenza.. Lotsagarrixa da abertzale izenekuak beti erderaz ikustia./ Ixilik egon zaitte, lotsagarrixoi alakuoi. . komentario 1
2. lotsagarri. (b). adberbioa. Lotsa emateko eran.   En ridículo, ridículamente.. Reala aurten lotsagarri geratu da./ Praka estu arekin, lotsagarri zoian koittaua./ Jentian aurrian lotsagarri laga nindduan.. Norbait lotsagarri laga, geratu, ibilli.. Ik. kónpleto. baztarren lotsagarri ibili, . (c). esapidea. Lotsagarri ibili.. Or ibiliko aiz i baztar guztien lotsagarri. ..