Kategoria gramatikala
Forma mugatua
aztarréna
Esanahia
Arrasto, aztarna. · Huella, indicio, vestigio.
Jakingarriak
Ia beti partitiboan. AZTARRENIK EZ EUKI edo ETARA, gehienetan.
Ikustekoak
-
1.árrasto, árrastua.
(b).
Izena.
Aztarna, lorratza. · Huella, vestigio, traza.
“Txakurra erbi arrastuai segika dabill./ Diruak artuta ies ein zeban, da eztago arrezkero aren arrastoik.”
Esamoldeak:
árrastotik urten.
(c).
Esapidea.
Bide zuzenetik irten.
arrastuan ibili.
(c).
Esapidea.
Zuzen ibili.
árrastuan sartu.
1.arrastuan sartu.
(c).
Ildoan sartu goldea edo beste edozein laborantza tresna.
2.arrastuan sartu.
(c).
Esapidea.
Bide zuzenean sartu.
“ Gure mutil gazte au kostako jaku arrastuan sartzia, gaizki oittuta dago ta. ”
arrastua artu.
(c).
da
du
Aditza.
Aztarna edo lorratza bilatu.
“Erbi-arrastua artu eta iru orduan segika jardun giñuan. ”
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
aztárren, aztarréna.
(c).
Izena.
Arrasto, aztarna. · Huella, indicio, vestigio.
“Gerra ondorian ibilli giñan batian da bestian billa, baiña ezkiñuan aztarrenik etara./ Ez i dao lapurra zein dan aztarrenik.”
Ia beti partitiboan. AZTARRENIK EZ EUKI edo ETARA, gehienetan..
ohar bat
Arrasto, aztarna. · Huella, indicio, vestigio.
“Gerra ondorian ibilli giñan batian da bestian billa, baiña ezkiñuan aztarrenik etara./ Ez i dao lapurra zein dan aztarrenik.”
Ia beti partitiboan. AZTARRENIK EZ EUKI edo ETARA, gehienetan..
ohar bat
