Ikustekoak
-
lo.
1.lo, lúa.
(b).
Izena.
El sueño, el acto de dormir.
“Orrek lua oso ariña dauka./ Lelengo lua ei da sakonena.”
LOTAN, LOTATIK, LOTARA, LOTAKO, LOTARAKO... Lotan dago./ Lotatik dator./ Lotara noia./ Lotako galtzak die onek./ Oinddio ezta lotarako —edo lotako— ordua..
Esamoldeak:
ondo lo eiñ.
(a).
Interjekzioa.
Lotara doanari esateko formula.
Erantzuna: Igualmente.
.
ló ártu.
(a).
lúak artu.
Dormirse.
“Klasian ixa lo artu dot. Autuan nendorrela ixa luak artu nau./ Ezin luak artuta egon naiz goizalderarte.”
Orain gutxi erabilia; LO ARTU esan ohi da gehiago. LOKÁRTU ere entzun daiteke. Telebisiñuan aurrian jarri tta lokartu ein nitzan..
erdi lo.
(a).
Adberbioa.
Medio dormido.
“Erdi lo dago eta laga bakian. ”
lo aundi, lo aundixa.
Izena.
haur hizkera
Lo luzea.
“Ala!, oiñ eizu lo aundi-aundixa. ”
ohar bat
2.ló eiñ.
(a).
du
Aditza.
Dormir.
“Bart eztot lorik eiñ./ Eizu lo polittorrek.”
Esamoldeak:
banástapian lo eiñ.
(c).
Esapidea.
Hurrengo egunean norbaiten urtebetetzea denean, zera esan ohi zaio:
“Zer, gaur banastapian lo ein biakozu.”
Ez dugu jakin ahal izan zergatik. Agian oilolokak banastapean sartu ohi direlako lokatzeko?.
3.ló eráiñ.
(b).
dio
Aditza.
Hacer dormir.
“Ezin dotsat umiai lo eraiñ.”
Esamoldeak:
lua galdu eraiñ.
Esapidea.
Lo egiten ez utzi.
“Zapo-kantuak lua galdu erain dost.”
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
