Sarrera nagusia
Kategoria gramatikala
Forma mugatua
púntia
Esanahia
Punta.
Esamoldeak
-
puntarik punta ibili.
(c).
Esapidea.
Umeak-eta goietara igota ibili.
“—Ama, jausi egin naiz. —Ez aiz ba jausiko, beti puntarik punta abill eta! ”
-
punta-púntan.
(a).
Esapidea.
En lo más alto.
“Arbola punta-puntan dago txorixa.”
Telebistan-eta hainbeste entzuten den puntaren puntan hori ez dakigu Aldapeko sagarraren puntatik hartutako fruitu berderen bat ez ote den.
.
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
1.púnta, púntia.
(a).
Izena.
Punta.
ohar bat
Esamoldeak:
puntarik punta ibili.
(c).
Esapidea.
Umeak-eta goietara igota ibili.
“—Ama, jausi egin naiz. —Ez aiz ba jausiko, beti puntarik punta abill eta! ”
punta-púntan.
(a).
Esapidea.
En lo más alto.
“Arbola punta-puntan dago txorixa.”
Telebistan-eta hainbeste entzuten den puntaren puntan hori ez dakigu Aldapeko sagarraren puntatik hartutako fruitu berderen bat ez ote den.
.
Punta.
ohar bat
Esamoldeak:
puntarik punta ibili.
(c).
Esapidea.
Umeak-eta goietara igota ibili.
“—Ama, jausi egin naiz. —Ez aiz ba jausiko, beti puntarik punta abill eta! ”
punta-púntan.
(a).
Esapidea.
En lo más alto.
“Arbola punta-puntan dago txorixa.”
Telebistan-eta hainbeste entzuten den puntaren puntan hori ez dakigu Aldapeko sagarraren puntatik hartutako fruitu berderen bat ez ote den.
.
