Adiera
- 1.púnta, púntia. (a). Izena. Punta. Esamoldeak: puntarik punta ibili. (c). Esapidea. Umeak-eta goietara igota ibili. “—Ama, jausi egin naiz. —Ez aiz ba jausiko, beti puntarik punta abill eta! ” punta-púntan. (a). Esapidea. En lo más alto. “Arbola punta-puntan dago txorixa.” Telebistan-eta hainbeste entzuten den puntaren puntan hori ez dakigu Aldapeko sagarraren puntatik hartutako fruitu berderen bat ez ote den. .
- 2.punta, púntia. Izena. Bukaera. “Noiz akauko zan etxakon ikusten puntaik gerra ari. (Lar Antz).”
Aipamenak
Aipamena bera | Egilea |
---|
Laburpena
púnta.
ohar bat
1.púnta, púntia.
(a).
Izena.
Punta.
Esamoldeak:
puntarik punta ibili.
(c).
Esapidea.
Umeak-eta goietara igota ibili.
“—Ama, jausi egin naiz. —Ez aiz ba jausiko, beti puntarik punta abill eta! ”
punta-púntan.
(a).
Esapidea.
En lo más alto.
“Arbola punta-puntan dago txorixa.”
Telebistan-eta hainbeste entzuten den puntaren puntan hori ez dakigu Aldapeko sagarraren puntatik hartutako fruitu berderen bat ez ote den.
.
2.punta, púntia.
Izena.
Bukaera.
“Noiz akauko zan etxakon ikusten puntaik gerra ari. (Lar Antz).”