Azkeneko ekarpenak

Honako hauek dituzu bisitariek erantsitako berba berriak, onespen zerrendan daudenak.

abertzále, abertzalía. (b). izena. Nacionalista vasco.. Jai baten etxian tokatzen jatan, eta Estellan zeuan zeoze abertzaliena, etxakiñat ze zeuan orduan, tiroka ta ebali zittuen gaiñera autobusian, oso gaizki. Eli..
4. aldían euki. (b). ALDIAN ARTU, EKARRI, ERABILI.... Soinean edo poltsikoan zerbait euki, artu...   Tener, coger, llevar, consigo.. Oiñ eztaukat aldian diruik, baiña biar pagaukotsut./ Arek aldian erabiltzen dittu diru guztiak./ Eztaukat nereik aldian dauzkaten erropak besteik. ALD.
1. abentau. (b). da aditza. (Elosu., Osintxu.) Abiatu, martxan jarri.   Ponerse en marcha.. Onezkero etxe alderutz abentatzeko ordua izango da.. Sin. abixau.
2. abentau. (b). du aditza. (Elosu., Osintxu.) Euria, elurra, etab. hasi.   Empezar a llover, nevar, etc.. Atzo amabixak aldera edurra abentatzen zeban.. Sin. abixau.
abér. (a). juntagailua. Ea.   A ver.. Ni kalera noia eta aber ondo portatzen zaten./ Preguntau dost aber nun laga ziñuan bere guardasola./ Aber noiz etortzen zaten gurera, aspalditxuan etzate agertu ta.. Zehar galderetan. Azent.: áber ere bai.. Sin. ia. aber ba, . (-). . 1. aber ba, . (b). interjekzioa. A ver pues. . Maria! aber ba ! Bazkaltzeko ordua izango da oiñezkero.. Presa eman nahi denean eta horrelakoetan erabiltzen da.. Sin. ia ba!.. 2. aber ba, . (b). juntagailua. Ea egia den.   A ver si.. Aber ba bakaziño on batzuk pasatzen dittuzuen./ Kaguen zotz, ixilik egon! aber ba gero eh. Sin. ia ba!... aber gero, . (b). juntagailua. Ea zera (gertatzen den).   A ver si.. Aber gero belarrondoko bat emoten dotsuten./ Aber gero zeu lan barik gelditze zan. Azentua goikoan bezala. Sin. ia gero. ..
aber ba. (-). 1. aber ba, . (b). interjekzioa. A ver pues. . Maria! aber ba ! Bazkaltzeko ordua izango da oiñezkero.. Presa eman nahi denean eta horrelakoetan erabiltzen da.. Sin. ia ba!.. 2. aber ba, . (b). juntagailua. Ea egia den.   A ver si.. Aber ba bakaziño on batzuk pasatzen dittuzuen./ Kaguen zotz, ixilik egon! aber ba gero eh. Sin. ia ba!..
1. aber ba. (b). interjekzioa. A ver pues. . Maria! aber ba ! Bazkaltzeko ordua izango da oiñezkero.. Presa eman nahi denean eta horrelakoetan erabiltzen da.. Sin. ia ba!.
aber gero. (b). juntagailua. Ea zera (gertatzen den).   A ver si.. Aber gero belarrondoko bat emoten dotsuten./ Aber gero zeu lan barik gelditze zan. Azentua goikoan bezala. Sin. ia gero. .
aberástu. (a). da aditza. Diruak egin.   Enriquecerse. .
abérats, aberátsa. (a). adjektiboa. Diru asko duena.   Rico, -a. . Ik. dirúdun. Aberatsa, infernuko legatza; pobria, zeruko gloria/loria, . (-). esaera. (Lar Antz). Erlijio kutsuko esaera. Hurrengo bizimoduan pobrea ondo biziko dela, alegia. . Aberatsa, infarnuko... abérats áundi, abérats áundixak. (c). Oso aberatsak.. Gitxi telefonuak..., partikularrian gitxi, orretxek aberats aundixok, bestek ezeukan, e. Hil...
abérats áundi, abérats áundixak. (c). Oso aberatsak.. Gitxi telefonuak..., partikularrian gitxi, orretxek aberats aundixok, bestek ezeukan, e. Hil..
abérats-étxe, abérats-etxía. (c). izena. Aberats handien etxea.. Gero arek bi urte eiñ aberats-etxian ala, ta orrek etorte zienian, distingida etorte zien. Bai jantzixan, bai buruko illiak... belarrittakuak pe diferentiak, tertziopelozko jantzixak... Hil..
aberga. (-). Ik. álberga.
abíxu, abixúa. (a). izena. Oharra.   Aviso.. Kuartelian derrepente presentatzeko abixua artu dau./ Eta oiñ abixu bat emongotsuet..
abógau, abogáua. (a). izena. Abogado. . Goizian abogau eta atsaldian abade, . (-). esaera. "Lan egin nahi ez zuenarentzat lanik onenak horiexek ziren; izan ere, abokatuek arratsaldez egiten zuten lan, eta apaizak goizez." (Lar Antz). ..
abónau. (-). 1. abónau, . (c). du aditza. Goraipatu, laudorioz bete.   Alabar.. Jentiak asko abonatzen dau mediku berrixa./ Baezpadako gauziak eukitzen dau abonau biar geixen.. Sin. jaso.. 2. abónau, . (b). du aditza. Abonua (minerala edo satsa) zelaian edo soroan zabaldu.   Abonar, echar abono. . Neguan zelaixak ondo abonau bia die bedarra inddartsu etorri deiñ...
1. adar, adárra. (a). izena. Cuerno. . adar-soiñu, adar-soiñua. (b). izena. Norbaitek adarra jo eta jo diharduenean, sekulako adar soiñua darabilela esan ohi da.. Afalostian, azelakotxe adar-soiñua entzun biar izan zeban nobixuak./ Au dok adar-soiñua; belarrixak ixtia onena.. Adar-soiñua entzun edo erabili, batik bat... adar-jotéille, adar-joteillía. (b). adjektiboa. Adarra jotzea gustatzen zaiona.. Adar joteille amorratua zuan ire aittajuna... adár-joka, . (b). adberbioa. Tomando el pelo.. Orrek beti alkarri adar-joka dabitz... adárra jo, . (a). esapidea. Tomar el pelo.. Adarra jote jostek bibotia laga dotelako...
adárra jo. (a). esapidea. Tomar el pelo.. Adarra jote jostek bibotia laga dotelako..
adár-joka. (b). adberbioa. Tomando el pelo.. Orrek beti alkarri adar-joka dabitz..
adar-jotéille, adar-joteillía. (b). adjektiboa. Adarra jotzea gustatzen zaiona.. Adar joteille amorratua zuan ire aittajuna..
2. adar, adárra. (a). izena. Rama de árbol.. Piku adarra apurtu eta lurrera jausi zan.. Sin. arráma. Ik. mádal.
adárbakar, adárbakarra. (b). adjektiboa. Adar bakarra duena.   De un solo cuerno.. Esne-beixa primerakua zuan adarbakar aura, uztarrirako gauza ez bazan be..
adárdun. (-). 1. adardun, adardúna. (b). adjektiboa. Cornudo, -a, que tiene cuernos.. Adardunak die adarixak... 2. adardun, adardúna. (b). adjektiboa. Que tiene ramas. ..
1. adardun, adardúna. (b). adjektiboa. Cornudo, -a, que tiene cuernos.. Adardunak die adarixak..