Sarrera nagusia
Kategoria gramatikala
Esanahia
Ea. · A ver.
Esamoldeak
Sinonimoak
-
abér.
(a).
Juntagailua.
Ea. · A ver.
“Ni kalera noia eta aber ondo portatzen zaten./ Preguntau dost aber nun laga ziñuan bere guardasola./ Aber noiz etortzen zaten gurera, aspalditxuan etzate agertu ta.”
Zehar galderetan. Azent.: áber ere bai..
ia.
Esamoldeak:
aber ba.
1.aber ba.
(b).
Interjekzioa.
A ver pues.
“Maria! aber ba ! Bazkaltzeko ordua izango da oiñezkero.”
Presa eman nahi denean eta horrelakoetan erabiltzen da..
ia ba!.
2.aber ba.
(b).
Juntagailua.
Ea egia den. · A ver si.
“Aber ba bakaziño on batzuk pasatzen dittuzuen./ Kaguen zotz, ixilik egon! aber ba gero eh”
ia ba!.
aber gero.
(b).
Juntagailua.
Ea zera (gertatzen den). · A ver si.
“ Aber gero belarrondoko bat emoten dotsuten./ Aber gero zeu lan barik gelditze zan”
Azentua goikoan bezala. Sin. ia gero. .
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
2.ia.
(a).
Juntagailua.
Ea. · A ver.
“Ia noiz etortzen zaten gurera./ Ikusiko dou ia ze moduz dakizun leziñua.”
ohar bat
abér.
Esamoldeak:
ia gero.
Juntagailua.
aber gero.
ía ba!.
1.ia ba!.
(b).
Interjekzioa.
Ea bada! · A ver pues!
“Ia ba, ia ba! (errieta doinuan), ordua izangok lanian asteko.”
aber ba.
2.ia ba!.
(b).
Juntagailua.
A ver si.
“Ia ba aurten uda ona daukagun.”
aber ba.
Ea. · A ver.
“Ia noiz etortzen zaten gurera./ Ikusiko dou ia ze moduz dakizun leziñua.”
ohar bat
abér.
Esamoldeak:
ia gero.
Juntagailua.
aber gero.
ía ba!.
1.ia ba!.
(b).
Interjekzioa.
Ea bada! · A ver pues!
“Ia ba, ia ba! (errieta doinuan), ordua izangok lanian asteko.”
aber ba.
2.ia ba!.
(b).
Juntagailua.
A ver si.
“Ia ba aurten uda ona daukagun.”
aber ba.
