Adiera
-
1.ia.
(a).
Juntagailua.
Jada, dagoeneko. · Ya.
“Len autua zeukan baiña ia eztauka./ Eztakitt akabauta egongo dan ia partidua./ Goizian gaixoik zeuan baiña ia ondo dago.”
-
2.ia.
(a).
Juntagailua.
Ea. · A ver.
“Ia noiz etortzen zaten gurera./ Ikusiko dou ia ze moduz dakizun leziñua.”
abér.
Esamoldeak:
ia gero.
Juntagailua.
aber gero.
ía ba!.
1.ia ba!.
(b).
Interjekzioa.
Ea bada! · A ver pues!
“Ia ba, ia ba! (errieta doinuan), ordua izangok lanian asteko.”
aber ba.
2.ia ba!.
(b).
Juntagailua.
A ver si.
“Ia ba aurten uda ona daukagun.”
aber ba.
-
3.ia.
(a).
Bai. · Ya.
“”
Besteak esandakoa baieztatzeko.
.
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
iá.
ohar bat
1.ia.
(a).
Juntagailua.
Jada, dagoeneko. · Ya.
“Len autua zeukan baiña ia eztauka./ Eztakitt akabauta egongo dan ia partidua./ Goizian gaixoik zeuan baiña ia ondo dago.”
2.ia.
(a).
Juntagailua.
Ea. · A ver.
“Ia noiz etortzen zaten gurera./ Ikusiko dou ia ze moduz dakizun leziñua.”
abér.
Esamoldeak:
ia gero.
Juntagailua.
aber gero.
ía ba!.
1.ia ba!.
(b).
Interjekzioa.
Ea bada! · A ver pues!
“Ia ba, ia ba! (errieta doinuan), ordua izangok lanian asteko.”
aber ba.
2.ia ba!.
(b).
Juntagailua.
A ver si.
“Ia ba aurten uda ona daukagun.”
aber ba.
3.ia.
(a).
Bai. · Ya.
“”
Besteak esandakoa baieztatzeko.
.
Jada, dagoeneko. · Ya.
“Len autua zeukan baiña ia eztauka./ Eztakitt akabauta egongo dan ia partidua./ Goizian gaixoik zeuan baiña ia ondo dago.”
2.ia.
(a).
Juntagailua.
Ea. · A ver.
“Ia noiz etortzen zaten gurera./ Ikusiko dou ia ze moduz dakizun leziñua.”
abér.
Esamoldeak:
ia gero.
Juntagailua.
aber gero.
ía ba!.
1.ia ba!.
(b).
Interjekzioa.
Ea bada! · A ver pues!
“Ia ba, ia ba! (errieta doinuan), ordua izangok lanian asteko.”
aber ba.
2.ia ba!.
(b).
Juntagailua.
A ver si.
“Ia ba aurten uda ona daukagun.”
aber ba.
3.ia.
(a).
Bai. · Ya.
“”
Besteak esandakoa baieztatzeko.
.
