abérats

Kategoria gramatikala

Forma mugatua

aberátsa

Esanahia

Diru asko duena. · Rico, -a.

Esamoldeak

abérats áundi, abérats áundixak. (c). Oso aberatsak. “Gitxi telefonuak..., partikularrian gitxi, orretxek aberats aundixok, bestek ezeukan, e. Hil.”

Esaera

Aberatsa, infernuko legatza; pobria, zeruko gloria/loria. Esaera. (Lar Antz). Erlijio kutsuko esaera. Hurrengo bizimoduan pobrea ondo biziko dela, alegia. Aberatsa, infarnuko..

Ikustekoak

dirúdun, dirudúna. (b). Izena. Aberatsa. · Rico, -a, adinerado, -a. “Andria diruduna artu zeban.” feedback dirútsu.

Aipamenak

Aipamena bera	Egilea

abérats, aberátsa. (a). Adjektiboa.

Diru asko duena. · Rico, -a. ohar bat Esaerak: Aberatsa, infernuko legatza; pobria, zeruko gloria/loria. Esaera.

(Lar Antz). Erlijio kutsuko esaera. Hurrengo bizimoduan pobrea ondo biziko dela, alegia.

Aberatsa, infarnuko.. Esamoldeak: abérats áundi, abérats áundixak. (c).

Oso aberatsak.

“Gitxi telefonuak..., partikularrian gitxi, orretxek aberats aundixok, bestek ezeukan, e. Hil.”