lokatu

Sarrera nagusia

lokátu

Kategoria gramatikala

aditza

Aditz erregimena

Esanahia

Loka, koloka jarri; gaizki itsatsia egoteagatik mugitu.

Ikustekoak

lóka. 1.loka, lokía. (c). Izena. Kili-koloa. · Movimiento de un objeto por estar desnivelado o mal sujeto. “Mai ankiak lokia dauka.” Esamoldeak: lokan ipiñi. (c). Punto muertoan ipini. “Makiñia garbitzen hasterakuan, lelengo lokan ipiñi bihar dok miñen bat hartu ez deixan. (SM Burdin)./ Automobilla garbitzeko lokan ipintzia onena. (Zuaz Deb).” lóka egon. (c). Esapidea. Kili-kolo egon. “Agiñ bat loka-loka daukat./ Baldosa mordua loka dago.” burutik loka. (d). Esapidea. Zoratuta, asko edo gutxi. “Ori beti egon da burutik loka samar./ Izotza igual, eta kamiseta utsian ibiltzen zan burutik lokatzen asi zanian. ” 2.loka, lokía. (c). Izena. Oilo lokaren egoera. · Estado de cloqueo, cloquera. “Oillo oni etxako joan oinddio lokia.” Esamoldeak: lóka egon. (c). Esapidea. lokátuta egon. Lokatuta egon oiloa. “Oinddio be loka dago oillo au, ala? .”
1.loka, lokía. (c). Izena. Kili-koloa. · Movimiento de un objeto por estar desnivelado o mal sujeto. “Mai ankiak lokia dauka.” Esamoldeak: lokan ipiñi. (c). Punto muertoan ipini. “Makiñia garbitzen hasterakuan, lelengo lokan ipiñi bihar dok miñen bat hartu ez deixan. (SM Burdin)./ Automobilla garbitzeko lokan ipintzia onena. (Zuaz Deb).” lóka egon. (c). Esapidea. Kili-kolo egon. “Agiñ bat loka-loka daukat./ Baldosa mordua loka dago.” burutik loka. (d). Esapidea. Zoratuta, asko edo gutxi. “Ori beti egon da burutik loka samar./ Izotza igual, eta kamiseta utsian ibiltzen zan burutik lokatzen asi zanian. ”