Sarrera nagusia
Kategoria gramatikala
Forma mugatua
lokía
Esanahia
Kili-koloa. · Movimiento de un objeto por estar desnivelado o mal sujeto.
Esamoldeak
- lokan ipiñi. (c). Punto muertoan ipini. “Makiñia garbitzen hasterakuan, lelengo lokan ipiñi bihar dok miñen bat hartu ez deixan. (SM Burdin)./ Automobilla garbitzeko lokan ipintzia onena. (Zuaz Deb).”
- lóka egon. (c). Esapidea. Kili-kolo egon. “Agiñ bat loka-loka daukat./ Baldosa mordua loka dago.”
- burutik loka. (d). Esapidea. Zoratuta, asko edo gutxi. “Ori beti egon da burutik loka samar./ Izotza igual, eta kamiseta utsian ibiltzen zan burutik lokatzen asi zanian. ”
Oharrak
Sin. kili-kolo
Aipamenak
Aipamena bera | Egilea |
---|
Laburpena
1.loka, lokía.
(c).
Izena.
Kili-koloa. · Movimiento de un objeto por estar desnivelado o mal sujeto.
“Mai ankiak lokia dauka.”
ohar bat
Esamoldeak:
lokan ipiñi.
(c).
Punto muertoan ipini.
“Makiñia garbitzen hasterakuan, lelengo lokan ipiñi bihar dok miñen bat hartu ez deixan. (SM Burdin)./ Automobilla garbitzeko lokan ipintzia onena. (Zuaz Deb).”
lóka egon.
(c).
Esapidea.
Kili-kolo egon.
“Agiñ bat loka-loka daukat./ Baldosa mordua loka dago.”
burutik loka.
(d).
Esapidea.
Zoratuta, asko edo gutxi.
“Ori beti egon da burutik loka samar./ Izotza igual, eta kamiseta utsian ibiltzen zan burutik lokatzen asi zanian. ”