adjektiboa
- ponpolóte, ponpolotía. (d). adjektiboa. Perretxiko edo lore oraindik zabaldu gabeez esan ohi da, baita aurpegi borobileko pertsonez ere. Se dice de las setas o flores que no han abierto todavía, y también de las personas de cara redonda.. Personia be ponpolotia, ola musu biribila ero danian; baiña gero larrosak pe ponpolotiak oinddio batuak darenian; perretxikuak pe bai ponpolotiak. Klem. .
- 2. póspoliñ, póspoliña. (c). adjektiboa. Neskatilei esaten zaie maitekiro. Nombre con el que se denomina cariñosamente a las niñas.. Ze moduz dabill gure pospoliña?/ Zuen neskatillia dago pospoliña. .
- potólo, -a, potolúa, -ía. (a). adjektiboa. Gordo, -a, regordete, -a.. Potolo-potolua dago txarrixa./ Andra potola majua dago.. "Liburu sendua" esan ohi da eta ez "liburu potolua".. Ik. potzólo, -a, sendo.
- pótoto, -a. (c). adjektiboa. Potoloei deitzeko erabiltzen den hitza. Nombre con el que a veces se designa a los gordos.. I, pototo, kendu ari paretik, eztostak ikusten lagatzen eta./ An, badator gure potota.. Adj. gisa ere entzun daiteke potolo, -a zentzuan.Mutill pototo batekin ikusi dot./ Neska potota bat da. Ez da entzun ohi mugatuan: «"pototua, -ia" .
- potril, potrilla. (-). adjektiboa. (Antzuola.) "Pertsona haundia, potoloa, takarra.. Sin. potril, tronpil, tronpota..
- potróaundi, potróaundixa. (b). adjektiboa. (arrunkeria.) Gibelaundia. Cachazudo, cojonazos.. Ate guztiak zabalik laga jittuk potroaundi orrek.. Gibelaundi esan ohi da fin samar jarduterakoan, eta potroaundi bestela.. Ik. potroso.
- 1. potroso, potrosúa. (c). adjektiboa. Suerte handikoa. Suertudo, chiriposo.. Canariasetara biajia tokau jakok potroso orri. .
- 2. potroso, potrosúa. (c). adjektiboa. Zenbaitek "potroaundi" zentzuan ere badarabil..
- 3. potxolo, -a, potxolúa, -ía. (a). adjektiboa. Maitagarria, ederra, polita. Konotazio kariñosoz betea. Haurrez, batik bat. Majo, -a, hermoso, -a.. Oso mutiko potxolua dauke./ Zelako potxolia zan txikittan.. Elkar maite dutenek "querido", "cariño", "bihotza" zentzuan erabiltzen dute. Bueno, potxola, biar arte. .
- potxorbero, potxorberua. (c). adjektiboa. (lagunartekoa.) Emakume beroa, sutsua. .
- potzólo, -a, potzolúa, -ía. (c). adjektiboa. Potolo samarra. "Potolo" baino zerbait argalagoa edo. Regordete.. Mutiko koloregorri potzolo bat dauke.. Gutxi erabilia.. Ik. potólo, -a.
- pozgárri, pozgarríxa. (c). adjektiboa. Poz ematen duena. .
- prakánarras. (c). adjektiboa. Burla gisa esana prakak narras daramatzatenei.. Badator gure prakanarras. .
- 2. preparau, preparáua. (c). adjektiboa. Ondo jantzita ibiltzen direnez entzun daiteke. Baita lanerako edo edozertarako ondo prestatutako jendeaz ere.. Oso emakume preparaua izan da bere denporan./ Jente preparaua artzen dabe bakarrik fabrika orretan. . Gutxi erabilia. .
- 1. printzipal, printzipála. (b). adjektiboa. Lo principal.. Galdu ala irabazi, etxera sano etortzia dok printzipala. .
- 1. protéstante, protéstantia. (b). adjektiboa. Erlijio protestantekoa..
- 1. púntako, púntakua. (c). adjektiboa. Oso ona. Sobresaliente.. Aldazabal etzan punta-puntako pelotarixa izan, baiña atzelari ona bai./ Txal ona dok, puntakua bez baiña txarra bez./ Punta-puntako dantzarixak dare Bergaran.. Adibideetan ikusten denez, PUNTA-PUNTAKO esan ohi da gehienetan. .
- purrutéro, purruterúa. (b). adjektiboa. (haur hizkera.) Puzkartia, haurren artean gehienbat. Pedorrero, -a; entre niños, mayormente.. Kakaiñero!, purrutero! joan emendik!. Ik. puzkárrontzi, puzkárti.
- 2. puta, putía. (b). adjektiboa. (lagunartekoa.) Gizonez, maltzurra, tranposoa, adar-jotzailea.. Oreja oso putia dok pelotan./ I aiz putia, i. Jakiñian etxakola gustatzen oillaskoik eta oixe ipiñi. .
