Skip to main content

adjektiboa

  • 3. puta, putía. (c). adjektiboa. Zaila, alua.. Aldapa putia jaok Elgetara./ Lan putia dok teillatukua. .
  • putaséme, putasemía. (b). adjektiboa. (haur hizkera.) Hijo puta, mala persona.. Putaseme orrek anai-arreba guztiak arruinauta laga jittuk. .
  • putazale, putazalía. (b). adjektiboa. PUTERO, -ÚA. Putazalea.   Putero. .
  • 1. putzérroskilla, putzérroskillia. (c). adjektiboa. Haundi usteko emakumeengatik esan ohi zen.   "Se decía de las envanecidas por creerse más de lo que son." (Etxba Eib).. Gaztetan putzerroskilla majua izandakua da orren ama. .
  • 3. púxika, púxikia. (c). adjektiboa. Emakume harro samarra.   Envanecida.. Politta bazan, baiña puxikia galanta. .
  • puzkárrontzi, puzkárrontzixa. (b). adjektiboa. (adierazkorra.) Puzkartia.   Pedorrero, -a.. Oin be bota dok e, puzkarrontzi.. Ik. purrutéro, puzkárti.
  • ráro, rárua. (a). adjektiboa. Raro, -a. Pertsonez zein gauzez.. Gizon ori raro utsa izan da beti./ Gauza raruak pasatzen die emen. . euli zurixa baiño raruaua, . (-). esapidea. "Pertsona bereziez esan ohi da.   Perro verde.. Lagaixok horri bake-bakian, euli zurixa baiño raruagua dok eta." (Zuaz Deb). ..
  • rarokóte, rarokotía. (c). adjektiboa. Arraro samarra.   Rariponcio, -a.. Olako rarokote batekin ezkondu zan. .
  • rébelde, rébeldia. (b). adjektiboa. Konformagaitza, bihurria.. Txikittan oso rebeldia zuan. .
  • rékto, réktua. (c). adjektiboa. Zuzena; pertsonez erabilia.. Oso rektua zuan zuen aittajuna; rektogixa, aukeran.. Sin. zuzen.
  • rúbixo, -a, rúbixua, -ia. (a). adjektiboa. -A. Rubio, -a. .
  • 2. saiatu, saiatúa. (c). adjektiboa. Asko saiatzen dena.   Diligente.. Ezta listua baiña bai oso saiatua. .
  • 1. sakon, sakóna. (b). adjektiboa. Profundo, -a.. Potzu sakonak dare errekan./ Oso gauza sakonak esaittu Azurmendik./ Etzaitzez joan ur sakonetara. . Ik. ur sákon, uráundi.
  • 2. sakon, sakóna. (b). adjektiboa. Edukiera handiko platerez esan ohi da.. Platerak bi klasetakoak dare: sakonak eta azalak.. Ant. zapal, azal.
  • saláu, saláua. (b). adjektiboa. Salado, -a, gracioso, -a.. Orren aitta oso salaua zan.. Ik. gázi.
  • sálbaje, sálbajia. (b). adjektiboa. Salvaje.. Mutikotan salbaje utsa zan. .
  • sálga, salgía. (d). adjektiboa. Bitarte zabalekoa; ehunduraz esana.   Poco espeso, ralo, tratándose de cedazos, paños, sacos, etc.. Bi bae klase zittuan, bata salgatxuaua, zai zabala bakarrik kentze zebana, basilloria eitteko, ta bestia estuaua ogi zurixandako. Klem./ Jertse ori oso salgia da./ Pulpa-zakuak oso salgak izaten die. . Ik. basíllora.
  • salíente, salíentia. (d). adjektiboa. Harroskoa, jaikia.. Aranburuko mutilla saliente samarra ei da. .
  • sálo, -u, sálua. (d). adjektiboa. "Se dice de un animal que come vorazmente. Salo jan: comer vorazmente." (Izag Oñ). "El voraz, el tragón." (Izag Antz). . Salo jaten eben txakurrak, astebetian gosiak euki euen-eta. (Izag Oñ)..
  • saltséro, -a, saltserúa, -ía. (b). adjektiboa. Salsero, -a, embrollón, -a.. Biotz onekua baiña saltsero utsa da. .
  • 2. samar, samárra. (a). adjektiboa. Bastante.. Mutill ori inuzente samarra da./ Konplikau samarra da maionesa ona eittia. .
  • 2. samúrra. (b). adjektiboa. Erraza.   Fácil.. Samurra da txikixak jotia./ Ezta ori lan samurra. . Sin. errez.
  • 3. samúrra. (c). adjektiboa. Tierno, -a, tratándose sobre todo de carne.. Oso samurra dago txuleta au.. Ant. záill.
  • 3. sáno, sánua. (b). adjektiboa. Sano, -a, franco, -a, de carácter abierto.. Mutill alegria ta sanua da. .
  • 4. sáno, sánua. (b). adjektiboa. Inoiz "ingenuo", "de pocas luces", "sanidade handikoa" zentzuan entzuten da, sánogixa esaten denean, batik bat.. Bape malizia bakua da; sanogixa dala pentsatzen jat. . Ik. sanokeríxa.