Azkeneko ekarpenak

Honako hauek dituzu bisitariek erantsitako berba berriak, onespen zerrendan daudenak.

enkófrau, enkofráua. (b). izena. Porlana bota aurretik egiten den egurrezko kaxa. Hartara porlana gogortzen denean kaxari eman diogun forma hartuko du.   Encofrado. .
enkolau. (a). aditza. Kola eman.   Encolar. Armazoia ifintzen da enkolauta; gero ia kolokau eitten da, bisagriakin markuan; lenengo markua ipini bia da. Sebas. .
enor. (-). Verruga. (SB Eibetno). Ik. garítxu.
enpaiñu. (-). Ik. énpeño.
enpaiñuz. (c). adberbioa. (Antzuola.) Nahita, apropos.. Enpaiñuz galdu zaban partidua.. Sin. náitta, gureta, aprópos.
enpárau, enpárauak. (d). (Eibar.) Gainerakoak, osterantzekoak.. Bizirik urten ezkero, diruak eta enparauak ez detsa ardura. (Etxba Eib) .
enpátxo, -u, enpatxúa. (b). izena. Estreñimiento. También empacho.. Enpatxuakin nabill; enaiz librau aste osuan./ Bi kilo intxaur jan da kriston enpatxua arrapau zeban. .
énpaz egon. (b). Kito egon, zorrik gabe.. Milla pezeta emoidazu eta enpaz gare..
enpaztu. (c). aditza. "Zorrak barkatu.. Zor guztiak enpaztu zetsazen bere egunian..
engáiñau. (a). du aditza. Engañar..
énero, énerua. (a). izena. Urtarrila.   Enero. Sin. ilbeltz.
éne ba!. (b). interjekzioa. Ene bada!  Harridura espresioa.. . Ene eta ene baren artean ez dugu ikusten diferetzia nabarmenik. Agian ikusitako edo gogoratutako zerbait denean eragilea, ene soilik esateko joera dago, eta entzundako zerbait —entzun berria— denean, ene ba..
endarlai. (-). Ik. irústarbi.
endemas. (c). adberbioa. (Eibar.) Batik bat, batez ere.   Sobre todo.. Ez zaittut ikusi gura, endemas eranda zatozenian. (Etxba Eib) .
endreau. (-). Ik. endrégau.
endredadóre, endredadoría. (c). adjektiboa. ENDREADORE. Enredador, -a, azuzador, -a.. Zuen mutikua fiña da baiña endredadore xamarra. . Sin. endregatzáile.
endredo, -u. (-). Ik. endrégu.
endregatzáile, endregatzaillía. (c). adjektiboa. ENDREATZAILLE. Enredador, -a, azuzador, -a.. Gure errixa bakian bizi zan endregatzaille ori etorri zan arte. . Sin. endredadóre.
endrégau. (-). aditza. ENDREDAU, ENDREAU. 1. endregau, . (a). dio-zaio aditza. ENDREDAU, ENDREAU. Nahastu (ileak).   Despeinar(se).. Illiak endregau jatzu jertsia jartzerakuan. .. 2. endregau, . (b). du aditza. ENDREDAU, ENDREAU. Revolver, enredar.. Soka guztiak endreau dittue mutikuak./ Etxe guztia endregauta laga dabe. .. 3. endregau, . (b). du aditza. ENDREDAU, ENDREAU. Norbait bide txarrera eraman, gaizki erakutsi, okertu.   Liar, enredar a alguien.. Eskolan zuen mutikuak beste guztiak endregatzeittu./ Zer, baztarrak endregatzera etorri aiz Bergara, ala? .. 4. endregau, . (b). da-du aditza. ENDREDAU, ENDREAU. Zoratu, burutik egin.   Enredar la cabeza, enloquecer.. Aspaldixan ziero endregauta dabill./ Mutiko zapu onek burutik endregauko nau. . BURUTIK ENDREGAU, batez ere. ..
1. endregau. (a). dio-zaio aditza. ENDREDAU, ENDREAU. Nahastu (ileak).   Despeinar(se).. Illiak endregau jatzu jertsia jartzerakuan. .
2. endregau. (b). du aditza. ENDREDAU, ENDREAU. Revolver, enredar.. Soka guztiak endreau dittue mutikuak./ Etxe guztia endregauta laga dabe. .
3. endregau. (b). du aditza. ENDREDAU, ENDREAU. Norbait bide txarrera eraman, gaizki erakutsi, okertu.   Liar, enredar a alguien.. Eskolan zuen mutikuak beste guztiak endregatzeittu./ Zer, baztarrak endregatzera etorri aiz Bergara, ala? .
4. endregau. (b). da-du aditza. ENDREDAU, ENDREAU. Zoratu, burutik egin.   Enredar la cabeza, enloquecer.. Aspaldixan ziero endregauta dabill./ Mutiko zapu onek burutik endregauko nau. . BURUTIK ENDREGAU, batez ere. .
endrégu, endregúa. (c). izena. ENDREDU. Bihalekua.   Molestia, lío, enredo.. Aurten ezka zuenera etorriko, endregua besteik eztotsueu emungo ainbeste umekin da./ Herentzia kontuak endregu txarrak emoteittue./ Ainbeste endregu artu ta azkenian ezetarako bez.. ENDREGUA ARTU edo EMON, batik bat. .