Azkeneko ekarpenak

Honako hauek dituzu bisitariek erantsitako berba berriak, onespen zerrendan daudenak.

7. emon, emun. (b). du aditza. ZERK emon: eguraldi txarra hasi.   Con ergativo, empezar a llover, nevar.... Gero edurrak emon juan da ezin izan giñuztan txabolatik urten iru egunian. .
enbidioso. (-). Ik. inbirióso, -a.
enbusteríxa, enbusterixía. (c). izena. Embustería, zalamería.. Arek enbusterixia ugari baiña ezta fixatzekua. .
-enán be. (c). juntagailua. Baldin ba... ere, badaezpada ere, partizipioari erantsirik.. Gaur lotutako garixa mutxurtu ein biako da, lanbrua egiñenan be./ Norbaitt etorrienan be beti eukitzen dot patxar botillia..
enamórau. (b). aditza. Enamorarse..
emun. (-). Ik. emon.
6. emon. (b). dio aditza. EMUN. NORIrekin, ekin.   Con dativo, empezar a. Ama ikusi zebanian negarrai emon zotsan./ Polizia segika asi jakunian iesai emon gontsan. .
8. emon, emun. (b). da-du aditza. Con prolativo (NORTZAT), dar por, considerar.. Aurtengo sagarrak galdutzat emon bia die./ Ezin dou edozer gauza ontzat emon. .
5. emon. (c). dio aditza. EMUN. Con dativo, encender, poner en marcha, abrir.... Emoixozu argixai./ Gero urai emon./ Motorrai emondakuan uzkarka asten da. . Ant. kendu.
4. emon. (b). dio aditza. Con dativo, aficionarse, dedicarse.. Bakarrik geldittu zanian eranai emon zotsan./ Aspadixan deportiai emunda dago. .
3. emon. (b). du aditza. EMUN. Ceder, aflojarse la ropa.. Prakak estu samarrak erosi, emun eitten dabe ta. .
ederki emon be. (c). esapidea. Itxura txarra da.. Ederki emon be abadiak sala fiestasian./ Ederki emon be gu lakuak operan. .
emonála. (-). EMUNALA. Emunala entzuten da gehiago. . 1. emonála, . (c). adberbioa. EMUNÁLA, EMONALÁN, EMUNALÁN. Eman ahala guztian.   Dando a tope.. Gaur primeran saldu die sagarrak. Goiz guztia emunalan jardun dot./ Gaur primeran saldu die sagarrak. Goiz guztia emunalan jardun dot. . emonala guztían, . (b). A tope .. Kotxian emunala guztian etorri giñan, baiña ala ta be berandu.. Ik. egiñala... 2. emonála, . (c). adberbioa. A medida que se da.. Nik emonala arek kolokau eitte zittuan bere tokixan./ Amak, nik emunala, bankuan sartze zeban dirua. . Ik. egiñala..
9. emon. (c). da-du-dio aditza. Igaro.   Pasar un tiempo.. Iru urte emon nittuan liburua eitten./ Makiña bat denpora emundakua da peskan..
2. emon. (a). du aditza. EMUN. Parecer.. Bizar orrekin fraillia emoten dozu. . Ik. zarrémon, gazteémon. ederki emon be, . (c). esapidea. Itxura txarra da.. Ederki emon be abadiak sala fiestasian./ Ederki emon be gu lakuak operan. ..
emonáldi, emonaldíxa. (c). izena. EMUNALDI. Norbaitek edo zerbaitek gauza bat ematen edo produzitzen duen aldia edo denbora.. Tomate-saill orrek emonaldixa emon dau oingoz,/ Ura kendu zeben, txorrua zabalik geunkan, da urrengo emonaldixan etxia inundau jakun./ Arrezkero beste bi emonaldi ein dittu arek baso arek. Mertz. .
emotéille, emoteillía. (c). izena. EMUTEILLE. Emalea.   Dador. Zittal famia dauka baiña emoteille txarra ezta./ Piku-arbola ori emoteille demasa da. .
enano-gaztaiña. (-). Ik. indí-gaztaiña.
enbustéro, -a, enbusterúa, -ía. (c). adjektiboa. Embustero, -a, zalamero, -a.. Sinpatikua eztakitt dan baiña enbusterua beintzat bai. .
enda. (-). juntagailua. (Aramaio.) Eta.. Karlistak pe diferentiek asen, o falanjistak enda zeak, erregien aldekuek.(Orm Aram). . Ik. eta.
engáiñu, engaiñúa. (b). izena. Engaño.. Politikuak engaiñua ugari eta egi gutxi. .
éngrudo, éngrudua. (c). izena. Ura eta irina nahastuz egiten den pegamentua.   Engrudo.. Aintziñan fubolisten kromuak ura ta irinez pegatzen giñuzen —engrudua esaten jakon— da aaittik bein baiño geixaotan jaten zoskuen xaguak. .
enkanttau, enkanttaua. (c). adjektiboa. Persona creída, satisfecha de sí misma.. Sin. satisfetxo. Sin. satísfetxo.
enkátxau, enkatxáua. (d). izena. Errekarriz edo beste harri kurioso batzuez eginiko zolua.   Encachado, suelo empedrado de cantos rodados u otras piedras alineadas con precisión. Santamaiña ostian enkatxaua dago iri-probetarako./ Aundiki-etxetako ataixetan be enkatxaua egoten da. .