Azkeneko ekarpenak

Honako hauek dituzu bisitariek erantsitako berba berriak, onespen zerrendan daudenak.

1. eldúleku, eldúlekua. (b). izena. Asa, agarradero, picaporte.. Ik. ásta, eskúleku, kerten.
2. eldúleku, eldúlekua. (b). izena. Argudioa edo aitzakia liskar edo eztabaida batean.   Recurso argumental.. Mozkortuta zeuala da abogauan elduleku bakarra. .
elejídu. (a). du aditza. Aukeratu.   Elegir. Sin. eskojídu, aukerátu.
eléjixa, eléjixia. (c). izena. Elejitzeko aukera.   Oportunidad de elección. Auto barrixak ikusten egon ga ta, Jesus, badago elejixia./ Elejixa ederra euki neban astua erosteko, baiña orduan eneukan diruik. . Sin. eskójixa, aukera.
elektrizidade, elektrizidadía. (a). izena. Electricidad.. elektrizidadiak emon, . (c). Elektroak, korrienteak eman buruko gaixoari.. Elektrizidadiak eta danak emon ei dotse baiña ala eta be ezin errendidu. Klem..
elektrizidadiak emon. (c). Elektroak, korrienteak eman buruko gaixoari.. Elektrizidadiak eta danak emon ei dotse baiña ala eta be ezin errendidu. Klem.
Eleméntal, Elementála. (a). Bergarako Maestria eskola.. Elementalian ikasittakua da. .
elémentu, -o, elémentua. (b). izena. Pertsona berezia: okerra, edo bizia, edo parranderoa, edo...   Bicho, elemento, en frases expresivas.. Eztok asko ezautzen; elementu edarra dok aura./ Mutiko ori dok elementua, ori.. Ik. arráiñ.
elíztar, elíztarra. (c). izena. ELIZANTE. Parrokia bateko kidea.   Feligrés, parroquiano. Zaldibarko eliztarrak dira an basarrixan. . ELÍZATE, elízatia, entzun dut Elgetan, agian ironia apur batez. Elizante andixak dittuk familixa guztia, baiña gero zittalauak eztakitt ze baiño./ Goizian ni eskupetiakin basora eta elizantiak mezetara. . Ik. eskólante.
elórrarantza. (-). ELÓRRANTZA (ESANAGOA). 1. elórrarantza, elórrarantzia. (c). izena. ELORRANTZA. Lahar edo sasiei zenbaitek ematen dion izen jenerikoa.   Zarza, zarzal.. Elorrantza artetik urten ezindda kristonak ein giñuzen.. Askok sasi, lar, eta arantza edo arantzarte sinonimo gisa erabili ohi du. .. 2. elorrarantza, elorrarantzía. (d). izena. ELORRANTZA. Espino albar.. Sin. elórrarantza zuri..
1. emen. (a). adberbioa. AMEN. Aquí..
2. emen. (c). AMEN. Honetan. Emen basuan ezta sekula perretikuik egoten. . Emen basuan ezta sekula perretxikuik egoten./ Emen etxian eztou sekula txakurrik euki.
émendai, émendaixa. (d). izena. Antzinako emakumeen buruko zapia.. Orduko emakumiak emuteben nik oiñ daukaten beste urte berrogetamar urtekin bai, gitxiaokin. Gero agiñik pez, buruko emendaixa jantzitta, erropa luze-luze gona aundi batzuk, beste... txanbria esate jakon, beste amantal aundi bat. Mertz. .
eméndau. (-). AMENDAU. 1. eméndau, . (a). du aditza. AMÉNDAU. Itzali.   Apagar.. Argixa emendau oera joan aurretik.. Sin. atxingi, atzeiñ (Ang.), itxungi (Lein.), amatau (Eib.). Ik. itzáli.. 2. emendau, . (d). da aditza. Amaitu.. Dana sorgiña zan orduan. Personak zien, tontolapiko pilla bat. Da gero pistolia jarri zanian dana ziero amendau. Mertz. ..
1. eméndau. (a). du aditza. AMÉNDAU. Itzali.   Apagar.. Argixa emendau oera joan aurretik.. Sin. atxingi, atzeiñ (Ang.), itxungi (Lein.), amatau (Eib.). Ik. itzáli.
2. emendau. (d). da aditza. Amaitu.. Dana sorgiña zan orduan. Personak zien, tontolapiko pilla bat. Da gero pistolia jarri zanian dana ziero amendau. Mertz. .
emendíkalde, emendíkaldia. (b). izena. Hemengo aldea, hemendiko aldea.   La parte de aquí.. Errekian emendikaldia guria da ta andikaldia zuena.. Ant. andíkalde.
eméndiko. (-). Ik. aldeko.
emerétzi. (a). zenbatzailea. Diecinueve. .
emétu. (c). da aditza. Eme itxurak hartu.   Afeminarse.. Aspaldixan puxkat emetu ein dda Patxiko. .
emezazpi. (-). Ik. amazázpi.
emezortzi. (-). Ik. amazórtzi.
émon. (-). aditza. EMUN. EMUN ere bai, eta agian gehiago.. 1. emon, . (a). du aditza. EMUN. Dar.. Emoidazu milla pezeta. .. 2. emon, . (a). du aditza. EMUN. Parecer.. Bizar orrekin fraillia emoten dozu. . Ik. zarrémon, gazteémon. . ederki emon be, . (c). esapidea. Itxura txarra da.. Ederki emon be abadiak sala fiestasian./ Ederki emon be gu lakuak operan. ... 3. emon, . (b). du aditza. EMUN. Ceder, aflojarse la ropa.. Prakak estu samarrak erosi, emun eitten dabe ta. .. 4. emon, . (b). dio aditza. Con dativo, aficionarse, dedicarse.. Bakarrik geldittu zanian eranai emon zotsan./ Aspadixan deportiai emunda dago. .. 5. emon, . (c). dio aditza. EMUN. Con dativo, encender, poner en marcha, abrir.... Emoixozu argixai./ Gero urai emon./ Motorrai emondakuan uzkarka asten da. . Ant. kendu.. 6. emon, . (b). dio aditza. EMUN. NORIrekin, ekin.   Con dativo, empezar a. Ama ikusi zebanian negarrai emon zotsan./ Polizia segika asi jakunian iesai emon gontsan. .. 7. emon, emun. (b). du aditza. ZERK emon: eguraldi txarra hasi.   Con ergativo, empezar a llover, nevar.... Gero edurrak emon juan da ezin izan giñuztan txabolatik urten iru egunian. .. 8. emon, emun. (b). da-du aditza. Con prolativo (NORTZAT), dar por, considerar.. Aurtengo sagarrak galdutzat emon bia die./ Ezin dou edozer gauza ontzat emon. .. 9. emon, . (c). da-du-dio aditza. Igaro.   Pasar un tiempo.. Iru urte emon nittuan liburua eitten./ Makiña bat denpora emundakua da peskan... 10. emon, emun. (-). aditza. Larrua emon. . Zer, andriak eztosk emoten ala?/ Borondate oneko neskia i dok, dana emoteko daukan ortaikua.. . emoten dabena, . (-). izena. "Emakume erraz" zentzuan erabili izan da eta baita "puta" adierazteko ere.. Emoten-dabena dala esaten dabe gaizki gura detsenak. (Etxba Eib).. Ik. eskátu, narrúa emon...
émen. (-). AMEN. 1. emen, . (a). adberbioa. AMEN. Aquí... 2. emen, . (c). AMEN. Honetan. Emen basuan ezta sekula perretikuik egoten. . Emen basuan ezta sekula perretxikuik egoten./ Emen etxian eztou sekula txakurrik euki..