Kategoria gramatikala
- 1.endregau. (a). dio zaio Aditza. endredau, endreau. Nahastu (ileak). · Despeinar(se). “Illiak endregau jatzu jertsia jartzerakuan.”
- 2.endregau. (b). du Aditza. endredau, endreau. Revolver, enredar. “Soka guztiak endreau dittue mutikuak./ Etxe guztia endregauta laga dabe.”
- 3.endregau. (b). du Aditza. endredau, endreau. Norbait bide txarrera eraman, gaizki erakutsi, okertu. · Liar, enredar a alguien. “Eskolan zuen mutikuak beste guztiak endregatzeittu./ Zer, baztarrak endregatzera etorri aiz Bergara, ala?”
- 4.endregau. (b). da du Aditza. endredau, endreau. Zoratu, burutik egin. · Enredar la cabeza, enloquecer. “Aspaldixan ziero endregauta dabill./ Mutiko zapu onek burutik endregauko nau.” BURUTIK ENDREGAU, batez ere. .
Aldaerak
endredau, endreau
Aipamenak
Aipamena bera | Egilea |
---|
Laburpena
endrégau.
Aditza.
endredau, endreau.
ohar bat
1.endregau.
(a).
dio
zaio
Aditza.
endredau, endreau.
Nahastu (ileak). · Despeinar(se).
“Illiak endregau jatzu jertsia jartzerakuan.”
2.endregau.
(b).
du
Aditza.
endredau, endreau.
Revolver, enredar.
“Soka guztiak endreau dittue mutikuak./ Etxe guztia endregauta laga dabe.”
3.endregau.
(b).
du
Aditza.
endredau, endreau.
Norbait bide txarrera eraman, gaizki erakutsi, okertu. · Liar, enredar a alguien.
“Eskolan zuen mutikuak beste guztiak endregatzeittu./ Zer, baztarrak endregatzera etorri aiz Bergara, ala?”
4.endregau.
(b).
da
du
Aditza.
endredau, endreau.
Zoratu, burutik egin. · Enredar la cabeza, enloquecer.
“Aspaldixan ziero endregauta dabill./ Mutiko zapu onek burutik endregauko nau.”
BURUTIK ENDREGAU, batez ere.
.