- 2. langille, langillía. (a). adjektiboa. Lan asko egiten duena. . Langille txarrak kaka sarri, urrin joan eta nekez etorri, . (c). esaera. (Ubera.) Uberan esaten den esaera. .. Langille onak prakak apurtu biar dittu belaunian, ez ipurdian, . (-). esaera. "Langile onak eserita ez du egon behar. Gaur besterik gertatzen da." (Lar Antz)...
- lantsu. (d). adjektiboa. Lan askorekin. . Alperra beti lantsu, . (-). esaera. Nagiak beti lan asko...
- 2. lapur, lapúrra. (d). adjektiboa. Ematen duena baino handiagoa, edukiera handiagokoa. Engañoso, -a, despistante, en contextos como los siguientes.. Terreno lauak oso lapurrak izaten die. . Tolosturía lapúrra dala, . (d). esaera. Gauzak tolostutakoan gutxitu egiten direla dirudiela...
- 1. lardatx, lardatxa. (-). adjektiboa. "Persona jeniodun txipristina.. Astelenetan nere lagun orrek lardatxaldi ederrak eukitze ittu." (Lar Antz) .
- 2. lardatx, lardatxa. (-). adjektiboa. "Lana gustora ez egin eta lanean txarra dena.. Ari lan bat eitteko ezin leikixo esan, ain da lardatxa!" (Lar Antz)..
- larráts, larrátsa. (d). adjektiboa. Arpegi larratsa duela esan ohi zaio kirol asko egiteagatik edo beste edozergatik aurpegi zorrotza ("arrastaua" gure amaren hitzetan) duenari.. Joxe Migel ikusi juat, eta ondo arpegi larratsa jaukak pa... . Gutxi erabilia. .
- 2. larri, larríxa. (b). adjektiboa. Angustioso, -a, apurado, -a.. Momentu larrixak pasau zittuen batzuk ufalekin./ Izardi-larrixak urtetzen zostan.. Ik. izardi-larri..
- 3. larri, larríxa. (c). adjektiboa. Xehearen kontrakoa. Se usa en oposición a xehe: molido, hecho harina. Azkue lo define así: "Fragmento o pedacito mayor que el 'apur' y menor que el 'puska' o 'zati'".. Bastante grabilla larrixa bota dabe basarriko bidian./ Artiriña larrixaua izaten da gariiriña baiño. .
- láru, larúe. (a). adjektiboa. (Leintz.) Bergaran ORI esaten da, baina mondragoetarrekin harremanak dituztenek LARU ondo ezagutzen dute. Amarillo en Arrasate y comarca.. Mondraueko plazan patatiai ondo begiratzen jotsen: larúe, biar izeten juen, larúe. Klem. .
- latóso, -a, latosúa, -ía. (b). adjektiboa. Latoso, -a.. Kalian iesi ibiltze jako danak, ain da latosua eze. .
- 1. latz, látza. (b). adjektiboa. Aspero, -a.. Lija papela baiño latzaua da.. Ant. léun. sorgin-orrazixa baiño latzagua, . (-). esapidea. (Eibar.) Oso latza edo takarra. (AAG Eibes).. Ik. sorgín-órrazi..
- 2. laztan, laztána. (c). adjektiboa. (adierazkorra.) Maitea. Amado, -a.. Ez eiñ negarrik, nere laztana. .
- lelózar, lelózarra. (c). adjektiboa. Bobalicón, cacho lelo.. Ze jiñok lelozar orrek?. Azen.: lélozar ere bai. .
- lepásendo, lepásendua. (c). adjektiboa. Lepolodia. Cogotudo.. Ze moduz lepasendo, majo bizi aiz i. .
- lepóker, lepókerra. (d). adjektiboa. Lepo ingurua okerra duena. Encorvado, -a.. Orren aitta surluze lepoker bat zuan./ Oillo lepoker bat il ddot saldatarako. .
- 1. lerden, lerdéna. (d). adjektiboa. Zuzena izanik, luzetasun edo mehetasun egokia edo dotorea duena." (Hauta-lanerako Euskal Hiztegia. I. Sarasola). . -Lerdena, fuertia danian ero, nik uste dot, sasoikua ero. . Gure amak txikitan entzuten zuen. Berak ez du erabili izan eta aspaldian entzun ere ez. Zerden, ostera, freskoago du.. Ik. zérden.
- 2. lerden, lerdena. (-). adjektiboa. "Txepela. Normalean emakumearengatik esaten da." (Lar Antz)..