Kategoria gramatikala
Forma mugatua
tio
Aldaerak
tió-dómingo
Esanahia
Osaba.
Jakingarriak
Berdin mugagabea zein mugatu singularra. Plurala: San Paulotan etortze zien Eibarko tiuak. Osaba edo izeba jakin bat aipatzerakoan honela: TI
Esamoldeak
-
tio ameriketatik etorri.
(c).
Esapidea.
eufemismoa
Hilekoa jaitsi.
“Billurtuta najaon, oin dala iru egun zonan etortzeko tio Ameriketatik, eta etxakiñat abioia galdu-ero.”
Ikustekoak
-
tía, tía.
(a).
Izena.
Tía.
“Zer esan dotsu tiak?/ Gure Eibarko tiak (plurala) asko nai doskue.”
-
izéko, izekúa.
(d).
Izena.
Tía.
“Gure aittazanak Amatiñokuei, eta geuk pe bai, izeko ta osaba; ta Txarakuak tio ta tia zittuan. Klem./ Nere izeko orrek... Aniz.”
Gaur ia galdua. Lehen adibidean ikusten denez gure gurasoen belaunaldian batzuk "tio" eta "tia" ziren eta beste batzuk "izek" eta "osaba". Mugatuan "izekua" eta "osabia" ere esaten zen. Elosun "izeba" ere bai..
-
osaba, osabía.
(d).
Izena.
Tío.
Oharrak
Ik.<b> osaba, izeko, tia. </b>
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
tío, tio.
(a).
Izena.
tió-dómingo.
Osaba.
“Tiok bizikletia erosi dost.”
Berdin mugagabea zein mugatu singularra. Plurala: San Paulotan etortze zien Eibarko tiuak. Osaba edo izeba jakin bat aipatzerakoan honela: TI.
ohar bat
Esamoldeak:
tio ameriketatik etorri.
(c).
Esapidea.
eufemismoa
Hilekoa jaitsi.
“Billurtuta najaon, oin dala iru egun zonan etortzeko tio Ameriketatik, eta etxakiñat abioia galdu-ero.”
tió-dómingo.
Osaba.
“Tiok bizikletia erosi dost.”
Berdin mugagabea zein mugatu singularra. Plurala: San Paulotan etortze zien Eibarko tiuak. Osaba edo izeba jakin bat aipatzerakoan honela: TI.
ohar bat
Esamoldeak:
tio ameriketatik etorri.
(c).
Esapidea.
eufemismoa
Hilekoa jaitsi.
“Billurtuta najaon, oin dala iru egun zonan etortzeko tio Ameriketatik, eta etxakiñat abioia galdu-ero.”
