Kategoria gramatikala
Forma mugatua
tía
Esanahia
Tía.
Ikustekoak
-
tío, tio.
(a).
Izena.
tió-dómingo.
Osaba.
“Tiok bizikletia erosi dost.”
Berdin mugagabea zein mugatu singularra. Plurala: San Paulotan etortze zien Eibarko tiuak. Osaba edo izeba jakin bat aipatzerakoan honela: TI.
Esamoldeak:
tio ameriketatik etorri.
(c).
Esapidea.
eufemismoa
Hilekoa jaitsi.
“Billurtuta najaon, oin dala iru egun zonan etortzeko tio Ameriketatik, eta etxakiñat abioia galdu-ero.”
-
izéko, izekúa.
(d).
Izena.
Tía.
“Gure aittazanak Amatiñokuei, eta geuk pe bai, izeko ta osaba; ta Txarakuak tio ta tia zittuan. Klem./ Nere izeko orrek... Aniz.”
Gaur ia galdua. Lehen adibidean ikusten denez gure gurasoen belaunaldian batzuk "tio" eta "tia" ziren eta beste batzuk "izek" eta "osaba". Mugatuan "izekua" eta "osabia" ere esaten zen. Elosun "izeba" ere bai..
Oharrak
Ik.<b> izeko, tio.</b>
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
