Kategoria gramatikala
Forma mugatua
samía
Erabilera eremuak
Esanahia
Lepoa. · Cuello.
Ikustekoak
-
lépo, lepúa.
(a).
Izena.
Cuello.
“Lepoko miñez nago.”
Ez da "cuello" huts-hutsik. Lepora jaso edo lepuan artu esaten denean, bizkarra, sorbalda, ere bada..
Esamoldeak:
lepúan artu.
(a).
du
Aditza.
Besoetan edo bizkarrean hartu.
“Umia lepuan artuta zebillen konprak eitten./ Jertsia lepuan artu ta Urkiolara. ”
lepúa jokatu.
(c).
Esapidea.
lepua eiñ.
Jugarse cualquier cosa.
“Lepua jokatuko nostake ezetz biar sasoiz jaiki.”
lepúa jaso.
(c).
Esapidea.
Desentenderse con desdén.
“ Aittatu jat berai tokatzen jakola sankristautzia, baiña lepua jaso ta alde ein ddau.”
bizkárra jaso.
lepua berotu.
Esapidea.
Egurra eman.
bizkarra berotu.
iñón lepótik bizi.
(c).
Esapidea.
iñón lepótik jan.
Vivir, comer, a expensas de otros.
“ Ori majo bizi dok aittan lepotik. ”
lepóra sálto eiñ.
(c).
Esapidea.
Reaccionar con virulencia contra alguien.
“Eziozu ori esan, bestela lepora salto eingotsu.”
lepóraiño sartu.
(b).
Esapidea.
Comprometerse a fondo.
“Politikan leporaiño sartuta dago. ”
lepóraiño egon.
(b).
Esapidea.
Estar harto.
“Leporaiño nago zure barriketekin. ”
lepóraiño eiñ.
(c).
Esapidea.
lepótik góra eiñ, eraiñ.
Hartar(se), cabrear(se).
“Gaur umiak leporaiño eiñ doskue./ Lepotik gora eraiñ dostazu. ”
lepóra jáso.
(b).
Aditza.
Bizkarrera jaso.
“Ezetz eun kiloko arrixa lepora jaso.”
lepoka egin.
Esapidea.
lepoka ibili.
Bizkar gainean zama garraiatu.
“Trixkia; da gero aura einddakuen txendor-zulotaa batzia izete zan, eta emen jeneralien eitte giñuan auzotarrak. Ori lepoka ibiltze zan. Jose.”
lepo eiñ.
Gehiegi jan ondoren bete-bete egin.
ohar bat
ók eiñ.
burúa léngo lepótik éuki.
(c).
Esapidea.
Norbaitek lehengo berdintsua izaten jarraitu.
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Ubera.
