Sarrera nagusia
Kategoria gramatikala
Forma mugatua
okasiñúa
Erabilera bereziak
Esanahia
Funeral.
Ikustekoak
- funéral, funerála. (b). Izena. Funeral.
- entiérru -o, entierrúa. (a). Izena. entiárru, intiárru, intiérru, enterraixo (Lein.). Entierro. “Entierrua zazpiretan, San Pedron.” Primerako, segundako eta terzerako entierruak egiten ziren, hildakoaren mailaren arabera.. Esamoldeak: entierru zibilla eiñ. (d). Esapidea. Norbait helduta edo arrastaka eraman, mozkortuta-edo dagoelako. “Bart atxurra arrapau juan kerten eta guztikoa. Azkenian entierru zibilla ein jotsen.” entierru zibill, entierru zibilla. (c). Izena. Sinesgabeek elizaz kanpo egiten duten hileta. “Entierru zibillak eitten die oinddio Eibarren. ”
Aipamenak
Aipamena bera | Egilea |
---|
Laburpena
2.okasiño, okasiñúa.
(d).
Izena.
eufemismoa
Funeral.
“Emen elizkizuna. Okasiñua esaten da ba, baten etxian, norberak eztau esaten, normalmente albokuak esaten dau: “Zuenian okasiñua tokau zanian”. Okasiñua, funerala esatian moduan. Don./ Ango funerala da, ero besteko funerala da. Baiña len “intiarrua” esaten zan; eta berai eitten jakonian: “Zuen okasiñokuan egon nintzan an ero bestian”. Don.”
ohar bat