Kategoria gramatikala
Forma mugatua
klakaría
Esanahia
Klakada. · Substantivo onomatopeico que indica acción de romperse, cerrarse, encajar, etc.
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
klakára, klakaría.
(c).
IzenaOnomatopeia.
Klakada. · Substantivo onomatopeico que indica acción de romperse, cerrarse, encajar, etc.
“Klakaria entzun zan, igo neban, da zera: aiziak porzelanazko pitxarra apurtu./ Klakaria entzun da ta uste dot plomuak saltau dabela.”
ohar bat
Klakada. · Substantivo onomatopeico que indica acción de romperse, cerrarse, encajar, etc.
“Klakaria entzun zan, igo neban, da zera: aiziak porzelanazko pitxarra apurtu./ Klakaria entzun da ta uste dot plomuak saltau dabela.”
ohar bat
