Sarrera nagusia
Kategoria gramatikala
Esanahia
Loka, mugikor. · Onomatopeya que indica que una cosa está suelta o mal sujeta; en sentido figurado, "poco afianzado".
Sinonimoak
-
1.loka, lokía.
(c).
Izena.
Kili-koloa. · Movimiento de un objeto por estar desnivelado o mal sujeto.
“Mai ankiak lokia dauka.”
Esamoldeak:
lokan ipiñi.
(c).
Punto muertoan ipini.
“Makiñia garbitzen hasterakuan, lelengo lokan ipiñi bihar dok miñen bat hartu ez deixan. (SM Burdin)./ Automobilla garbitzeko lokan ipintzia onena. (Zuaz Deb).”
lóka egon.
(c).
Esapidea.
Kili-kolo egon.
“Agiñ bat loka-loka daukat./ Baldosa mordua loka dago.”
burutik loka.
(d).
Esapidea.
Zoratuta, asko edo gutxi.
“Ori beti egon da burutik loka samar./ Izotza igual, eta kamiseta utsian ibiltzen zan burutik lokatzen asi zanian. ”
Oharrak
Sin. <strong>loka</strong> (objetuei buruz). <strong> </strong>
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
