Kategoria gramatikala
Forma mugatua
kéia
Aldaerak
kee
Esanahia
Humo.
Jakingarriak
/e/ luze samarra, ia kee.
Esamoldeak
-
keia emon.
-
keiana eiñ.
(c).
Esapidea.
Joan, eta etorri ez.
“Arek pe keiana ein ddau, ogi billa joan, eta irurak eta arrastoik pez.”
Esaera
-
Sua daon lekuan, keia.
Esaera.
keia dabillen lekuan sua gertu.
"Gazteleraz: 'cuando el río suena agua lleva'." (Lar Antz).
Ikustekoak
-
keétu.
(c).
da
du
Aditza.
Ahumar.
“Keetutako txorixuak die./ Gaztaien moduan keetuta geldittu giñan Sala Fiestas artan.”
Gaztae, txorixo eta abar keetu egiten da, edo keia emon egiten zaie.
.
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
ke, kéia.
(a).
Izena.
kee.
Humo.
“Pub-etan zenbat eta ke eta zarata aundixaua, orduan da jente geixao.”
/e/ luze samarra, ia kee..
ohar bat
Esaerak:
Sua daon lekuan, keia.
Esaera.
keia dabillen lekuan sua gertu.
"Gazteleraz: 'cuando el río suena agua lleva'." (Lar Antz).
Esamoldeak:
keia emon.
keiana eiñ.
(c).
Esapidea.
Joan, eta etorri ez.
“Arek pe keiana ein ddau, ogi billa joan, eta irurak eta arrastoik pez.”
kee.
Humo.
“Pub-etan zenbat eta ke eta zarata aundixaua, orduan da jente geixao.”
/e/ luze samarra, ia kee..
ohar bat
Esaerak:
Sua daon lekuan, keia.
Esaera.
keia dabillen lekuan sua gertu.
"Gazteleraz: 'cuando el río suena agua lleva'." (Lar Antz).
Esamoldeak:
keia emon.
keiana eiñ.
(c).
Esapidea.
Joan, eta etorri ez.
“Arek pe keiana ein ddau, ogi billa joan, eta irurak eta arrastoik pez.”
