Sarrera nagusia
Kategoria gramatikala
Forma mugatua
egúrra
Esanahia
Madera, leña.
Esamoldeak
- mendeko egur, mendeko egurra. Izena. Erraz manejatzen den egurra, mehe samarra. “Mendeko egurra, esan nai neuke, e, egur mee samarra erabiltzen giñuala guk. Mateo./ Mendeko egur bat. Subillak ibiltzen dia burtarasak eitteko, burterraillak eitteko. Sendua eztanian, meetxua danian. Don.”
- egurra xeetu. Aditza. Egurra txikitu. “Zakuak bete eitteko, gu anai bi ixete giñan jenealian, guk aura eitte giñuan bittartian bestiak egurra xeetu igual eitteben. Mart.”
- egurra eiñ. Aditza. Proveerse de leña. “Badauzku guk paa-txarak, mordua, baiña erabiltzen dou ori sutaako egurra eitteko. Mateo.”
- egurra eba(g)i. Cortar leña. “Ilberan obe ixate zan; ilbarrixan ebaten danak, sutaa botateko be, ura etaatzen dau. Da ilberakuai ez, ilberakua da obe egurra-ta zertzeko. Cand.”
- egur-txikitze, egur-txikitzia. Izena. Egurra zatitze lana. “Aura einddakuen egur txikitzia eote zan, arek metroti metrora ingurura ebai danak. Jose.”
- egur se, egur seia. Izena. egur xee. Egur mehea. “Egur seia ba, ekonomikan da sartzen die ba... Jose.”
- egur berde, egur berdia. Izena. Ebaki berri den egurra. “Iketza obia egur berdiakin. Cand.”
Ikustekoak
- suégur, suegúrra. (b). Izena. Sutarako egurra. · Leña. “Aurten negurako badaukau naikua suegur.”
- zurézko, zurezkúa. (c). Izena. Zurez egina. · Hecho de madera. “Zurezko koillariakin erain bia jako lapikuai./ Bazien gurian zurezko katilluak.” Ontzi eta sukaldeko tresnez ia bakarrik. Gainontzekoei egurrezko. Zura hitza, bera bakarrik, ez dugu sekula entzun ahal izan eginahalak eginagatik. . Esaerak: Zur da lur ein. (d). Esaera. Oñati. Harritu. · “"Zur da lur ein dda ama: se ha maravillado sobremanera la madre." (Izag Oñ).” Santu-santua eztok, ori be zurezkua dok. (d). Esaera. Inor ez dela guztiz ona edo santua adierazten duen esaera umoretsua. “” Santuen zurezko irudiei begira esan ohi da. "Gerritik gorako santuak" esaten zaie Oñatin Kospus eguneko prozesioan ateratzen diren gorputz erdiko bi santuri.. Esamoldeak: zurezko trajia jantzi. Esapidea. lagunartekoa Pertsona bat hil. “Zurezko trajia jantzi, eta hankak aurrian diela etara juek. (TSE Berb).”
Oharrak
Ik.<b> zur, suegur
Aipamenak
Aipamena bera | Egilea |
---|
Laburpena
1.egur, egúrra.
(a).
Izena.
Madera, leña.
“Egurrezko mai ederrak jarrittue./ Egur xeetzera noia.”
ohar bat
Esamoldeak:
mendeko egur, mendeko egurra.
Izena.
Erraz manejatzen den egurra, mehe samarra.
“Mendeko egurra, esan nai neuke, e, egur mee samarra erabiltzen giñuala guk. Mateo./ Mendeko egur bat. Subillak ibiltzen dia burtarasak eitteko, burterraillak eitteko. Sendua eztanian, meetxua danian. Don.”
egurra xeetu.
Aditza.
Egurra txikitu.
“Zakuak bete eitteko, gu anai bi ixete giñan jenealian, guk aura eitte giñuan bittartian bestiak egurra xeetu igual eitteben. Mart.”
egurra eiñ.
Aditza.
Proveerse de leña.
“Badauzku guk paa-txarak, mordua, baiña erabiltzen dou ori sutaako egurra eitteko. Mateo.”
egurra eba(g)i.
Cortar leña.
“Ilberan obe ixate zan; ilbarrixan ebaten danak, sutaa botateko be, ura etaatzen dau. Da ilberakuai ez, ilberakua da obe egurra-ta zertzeko. Cand.”
egur-txikitze, egur-txikitzia.
Izena.
Egurra zatitze lana.
“Aura einddakuen egur txikitzia eote zan, arek metroti metrora ingurura ebai danak. Jose.”
egur se, egur seia.
Izena.
egur xee.
Egur mehea.
“Egur seia ba, ekonomikan da sartzen die ba... Jose.”
egur berde, egur berdia.
Izena.
Ebaki berri den egurra.
“Iketza obia egur berdiakin. Cand.”