Skip to main content

egon

juanmartin ·k erantsia Og, 04/20/2006 - 16:36 ·tan
Sarrera nagusia
Kategoria gramatikala
Forma mugatua
egóna
Esanahia
El estar, la inmovilidad.
Esamoldeak
  • egonian egon. (c). Esapidea. Egon, azpimarratuta. Guk ze eingo dou ba onezkero... egonian egon./ Egonian egonda eztago ezer.”
  • egonían. (c). Adberbioa. Inmovil. Atsalde guztia egonian pasau dogu.
Aipamenak
Aipamena bera Egilea

Aurrekoa ikusi

Laburpena

3.egon, egóna. (c). Izena. El estar, la inmovilidad. Zuri egona etxatzu komeni; ibilli egin bia da, ibilli./ Egonak eztauka gauza onik./ Kartetan ibilli ga residentzian, da... egonetik egonera gatoz. ohar bat Esaerak: Egonak egonguria eta abadiak ezkonguria. (d). Esaera. Esamoldeak: egonian egon. (c). Esapidea. Egon, azpimarratuta. Guk ze eingo dou ba onezkero... egonian egon./ Egonian egonda eztago ezer.” egonían. (c). Adberbioa. Inmovil. Atsalde guztia egonian pasau dogu.

Multimedia

Bisitarien oharrak