Sarrera nagusia
Kategoria gramatikala
Forma mugatua
egóna
Esanahia
El estar, la inmovilidad.
Esamoldeak
-
egonian egon.
(c).
Esapidea.
Egon, azpimarratuta.
“Guk ze eingo dou ba onezkero... egonian egon./ Egonian egonda eztago ezer.”
-
egonían.
(c).
Adberbioa.
Inmovil.
“Atsalde guztia egonian pasau dogu.”
Esaera
-
Egonak egonguria eta abadiak ezkonguria.
(d).
Esaera.
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
3.egon, egóna.
(c).
Izena.
El estar, la inmovilidad.
“Zuri egona etxatzu komeni; ibilli egin bia da, ibilli./ Egonak eztauka gauza onik./ Kartetan ibilli ga residentzian, da... egonetik egonera gatoz.”
ohar bat
Esaerak:
Egonak egonguria eta abadiak ezkonguria.
(d).
Esaera.
Esamoldeak:
egonian egon.
(c).
Esapidea.
Egon, azpimarratuta.
“Guk ze eingo dou ba onezkero... egonian egon./ Egonian egonda eztago ezer.”
egonían.
(c).
Adberbioa.
Inmovil.
“Atsalde guztia egonian pasau dogu.”
El estar, la inmovilidad.
“Zuri egona etxatzu komeni; ibilli egin bia da, ibilli./ Egonak eztauka gauza onik./ Kartetan ibilli ga residentzian, da... egonetik egonera gatoz.”
ohar bat
Esaerak:
Egonak egonguria eta abadiak ezkonguria.
(d).
Esaera.
Esamoldeak:
egonian egon.
(c).
Esapidea.
Egon, azpimarratuta.
“Guk ze eingo dou ba onezkero... egonian egon./ Egonian egonda eztago ezer.”
egonían.
(c).
Adberbioa.
Inmovil.
“Atsalde guztia egonian pasau dogu.”
