aditza

1. mikatu. (c). da aditza. Oiloa gaixotu: lumak jausten zaizkie eta ez dute arrautzarik jartzen. Pasakorra da. Ponerse de muda la gallina.. Oingo oilluak ez i die mikatzen. . míka egon, . (c). esapidea. MIKÁTUTA EGON. Mikaldian egon.. Oilluak mika dagon denporan eztau arrautzaik eitten. ..
mikatu
2. mikatu. (c). da aditza. MIKOTU. Pertsona bat ezertarako gogorik gabe gelditu, jateko gogorik gabe, batik bat. Quedarse sin ganas de nada, perder el apetito una persona.. Txikittan danetik jaten zeban, baiña aspaldixan ziero mikatuta dago.. Emakumeez gehiago. MIKOTU ere bai gizonezkoez.. komentario 1
mikatu
mimáu. (a). du aditza. Mimar. .
mimáu
miñ artu. (a). du aditza. Hacerse daño.. Miñ artu dot belaunian. .
miñ artu
miñ emun. (a). dio aditza. Causar daño.. Zapatiak miñ emuten dost. . Erdararen eraginez "Miñ eiñ" entzuten da gero eta gehiago. .
miñ emun
minberátu. (c). da aditza. Minbera bihurtu. Enconarse un dolor o una herida.. Uretan ibilli naiz da ixa itxixan neukan eridia minberatu jat. .
minberátu
mínddu. (b). da-du aditza. Dolerse, hacer doler.. Etza ba nerekin mindduta egongo lengunekuagaittik./ Eskua mintzen jata pelotan./ Etzaittut minddu nai. .
mínddu
mirrínddu. (c). da aditza. Mirrin bihurtu. Hacerse esmirriado, enflaquecer.. Gripiakin asko mirrinddu zan mutikua. .
mirrínddu
mizkínddu. (b). da-du aditza. Mizkin bihurtu.. Len jatun ona zan baiña oiñ mizkindduta dago./ Amandriak mizkinddu dau umia. . komentario 1
mizkínddu
1. mobidu. (a). da-du aditza. Mover(se)..
mobidu
2. mobidu. (a). da aditza. Norbaiten edo zerbaiten bila hasi. Moverse en busca de algo.. Ez agiri illuntzian e, gabian e, neskia etxera Ore(g)in, da mobidu dia. Hil./ Ointxe mobidu biako dau norabaitt lan eske. .
mobidu
2. modutu. (d). du aditza. Zerbait egin samartu, edo zerbait ez oso ondo egin, baina pasatzeko moduan.. Ni aillegau nitzanerako afaixa modututa zeukan./ Urtian ziar trikili-trakala ibilli da, baiña azkenerako modutu dau kursua. . komentario 1
modutu
1. modutu. (d). da aditza. Moldatu. Arreglarse.. Zela modutzen za ama zainddu ta lanera joateko?. Gure otordukide bati, asko jan duela ikusitakoan, zera esan dakioke: Modutuko intzan orraittio!. komentario 1
modutu
1. moldau, moldatu. (b). da aditza. Amoldarse, apañarse, arreglarse.. Asieran ezin nitzan moldau Donostian./ Ze moduz moldatzen za bakarrik etxian?. Ik. manejau, jirau, konpondu, arréglau.
moldau
2. moldau. (d). du aditza. Pertsona edo lan bat bideratu. Encaminar una persona o un trabajo.. Etxian nai zittuan danak itten oittuta dago, baiña kolejixuan moldauko dabe./ Etxeko obria bastante moldauta dauke. .
moldau
molestau. (a). da-du aditza. Molestar. . molestauta, . (c). adberbioa. Minduta.. Tia oso molestauta dago bisitatzera ez galako joaten. ..
molestau
2. moltsotu. (c). du aditza. Pilatu. Aglomerarse.. Jente guztia ataixan moltsotu zan, atiak itxita eren da. .
moltsotu
1. moltsótu. (c). du aditza. Moltsoak egin. Hacer montoncitos.. Eskubariakin moltsotu neban sekula-bedarra. .
moltsótu
motéldu. (b). da aditza. Perder fuerza.. Gogor asi da, baiña azkenerako majo moteldu da arrijasotzaillia. . PELOTIA MOTELDU: sake txikia egitera jarri. Pelotia, busti ezkero, moteldu itten da. .
motéldu
motroillótu. (d). da-du aditza. Motroillo bihurtu. Hacer(se) un revoltijo.. Mantak, izarak, erropak danak lurrian zeuzkan motroillotuta. .
motroillótu
mozkórtu. (a). da-du aditza. Emborrachar(se).. Ik. pinplau, lafíau, atxurtu, berdinddu.
mozkórtu
mozolótu. (b). da-du aditza. Mozolo bihurtu. .
mozolótu
1. moztu. (a). du aditza. Cortar.. Ixa biatza moztu dot aixkoriakin.. Nahiz eta gaur oso nahasi erabiltzen den, belarra edo ilea moztu egiten da eta haragia, berriz, ebagi.. Ik. ebági.
moztu
2. moztu. (c). da aditza. Lotsaz, harriduraz edo beldurrez kokilduta gelditu. Cortarse.. Lapurra bera zala esan zotsenian moztuta geratu zan./ Trankill egon, ezta puxka bategaittik moztuko.. MOZTUTA GERATU, batik bat.. Sin. kortáu.
moztu
3. moztu. (c). du aditza. Cortar, rasear la pelota.. Sin. ebági, kortáu.
moztu

Subscribe to Bergarako euskara