Bergara aldeko hiztegia

tato. Izena. haur hizkera Salto. (haur). “Tato eizu, maittiorrek, jausi barik. (AAG Eibes).”
tátxa, tátxia. (c). Izena. Akatsa, hutsa. · Tacha, fallo. “Arek jangoikuai be topauko loskio tatxan bat./ Emen eztago tatxa barekoik.”
tatxáu. (c). du Aditza. Tachar. “Bigarren berbarako tatxau zittuan alkatiok, kontzejalok eta iñundienok.”
tatxúela, tatxúelia. (b). Izena. Chincheta, tachuela.
táuki. 1.táuki, táukixa. (d). Adjektiboa. táuko. Ibilera gangaleko pertsona handia. · Persona grande de andares desgarbados. “Ibilera zera daukana, taukixa. Aundixa ta ibillera ola aurrerakadiakin eitten daben ortaikua. Klem.” 2.táuki, táukixa. (c). Izena. Elgeta. Lokuluxka. content_copy lokámux.
taulero, taulerue. Adjektiboa. Aramaio. Inporta ez zaiona. “Aze taulerue da ori. (Orm Aram).”
taupa-taupa. Onomatopeia. Bihotz-taupaden onomatopeia.
taupáda, taupadía. (c). Izena. taupara. Taupara. Latido de corazón “Udalaitzen gora biotzak demaseko taupadak eitten zostan.”
tautík pe. (c). Esapidea. tutik pe. Tutik ere. · Ni pizca. “Bergan jaixua izan arren eztaki euskeraz tautik pe./ Afalorduan eztau tautik pe esan./ Nere ama iñude jun ei zan bai, Madrillera, da erderaz tautik pez. Ben.” Gaur egun TUTIK PE da nagusi, baina adinekoek bestea diote. ENTENDIDU, ESAN, JAKIN aditzekin batez ere. .
táza, tázia. (a). Izena. Taza. Eskulekudunari esaten zaio..
tazakára, tazakaría. (a). Izena. El contenido de una taza. “Iru tazakara kafe artuittu.”
te, téia. (c). Izena. botanika. Te. Informante batek txixa bedarrari deitzen dio hala..
téatro, téatrua. (a). Izena. tréato. Teatro. “Ze moduzkua izen da ba tréatua. ” Oso adinekoek TREATO..
téilla, teillía. (a). Izena. táilla. Teja. TÁILLA diote batzuek..
teillápasa, teillápasia. (d). Izena. Teilatuan apurtuta dauden teilak aldatze lana. “Erretilla premiñaik eztago, baiña teillapasa on batena bai.”
teillape. 1.teillape, teillapia. (c). Izena. Techado. 2.teillape, teillapia. (c). Teilatu-hegalpean geratzen den lekua, euririk sartzen ez den horma-kontra.
teilla perretxíku
teilla perretxíku, teilla perretxikúa. (c). Izena. botanika. russula emetica. Gusto mikatza duen eta gehienek jaten ez duten perretxiku ugaria.
teillátu
teillátu, teillatúa. (a). Izena. taillatu. Tejado. TEILLAT. Esamoldeak: teillatútik izúrrauta egon. Esapidea. eufemismoa ganbaratik izúrrauta egon. Burutik jota egon.
teillatu-afári, teillatu-afaríxa. (d). Izena. Etxe berri bati teilatua ematen zaionean igeltseroek eta jabeek egin ohi duten afaria. “Erremua ifintzeakok, erremua esateakok. Eta ba teillatu-afaixa ero, bazkaixa ero. Sebas.” content_copy ostroko, montxor.
teillátupe. 1.teillátupe, teillátupia. (c). Izena. Se usa, al menos en los caseríos, al referirse a personas que viven bajo el mismo techado, sin vivir en la misma vivienda. “Teillatupe batian bizi zien uezaba ta errenterua./ Gu aspaldittik ezagutze gaittuk, teillatupe baten jaiotakuak gaittuk eta.” 2.teillátupe, teillátupia. (c). Izena. Teilatuaren azpian, dagoen lekua. Kalean GUARDILLA deitzen zaio etxebizitzatarako atondua dagoenari. Baserrian GANBARA gisa erabili ohi da leku hori. “Guardillia artu dau Masterrekan, teillatupia. Badakizu, udan berua ta neguan otza.”