1. esku , eskúa . (a).
Laburpena
1. esku, eskúa. (a). izena. Mano.. éskuz, . (a). adberbioa. A mano.. Jertse ori eskuz einddakua da./ Eskuz ez baiña palaz jokatukotsut. .. eskura, . (b). adberbioa. ESKU-. Erraz eskuratzeko moduan.. Esku-eskura dauka karreria. .. eskú útsik, . (c). adberbioa. Ezer gabe edo ezer lortu gabe.   Con las manos vacías.. Ezingo ga bisittara esku utsik joan./ Alkatiaana joan zien zeozen esperantziakin baiña esku utsik bueltau zien. .. eskú-sartze, eskú-sartzia. (b). izena. Acción de meter mano.. Ango eldu biarra, ango esku-sartzia... .. eskúra euki, . (b). esapidea. Eroso euki.   Tener a mano, cerca.. Poligonokuak oso eskura dauzke piszinak. .. esku onéko, esku onekúa. (b). adjektiboa. Habilidoso, mañoso, manitas.. Taillerrian estimau dauke, esku onekua da ta. . Sin. eskutsu.. esku garbíko, esku garbikúa. (c). adjektiboa. Berea ez den dirurik bereganatzen ez duena.   Persona que no se apropia del dinero ajeno.. Kamarero barrixa apenas ei da esku garbikua. . Taberna, denda, eta oro har kaxa inguruko langileez, batez ere... esku barik, . (b). Bizikletan, manibelari heldu gabe.. Badakit esku barik ibiltzen. .. éskuak garbittu, . (b). esapidea. Lavarse las manos, desentenderse.. Lenengo berak danei axaxa emon da oiñ eskuak garbittu. .. eskúa sartu, . (b). esapidea. Meter mano.. Orduko neskak eskua sartzen be etxoskuen lagatzen./ Danen aurrian eskua sartzen asi jatan. .. eskúa jaso, . (c). esapidea. Amenazar.. Eskua jaso ezian eztotse semiak kasoik eitten./ Bueno, ezidazu eskuik jaso. .. eskúa artu, . (b). esapidea. Lan bati erraztasuna hartu.   Cogerle la maña a un trabajo.. Makiniai eskua artu arte izurrauta ibili nitzuan./ Ezta lan zailla, baiña eskua artu biar. . Sin. ártia artu..
Ezaguera
Oso ezaguna
Hurrenkera
1
Forma mugatua
eskúa
. ésku .
Laburpena
ésku. (-). 1. esku, eskúa. (a). izena. Mano.. . éskuz, . (a). adberbioa. A mano.. Jertse ori eskuz einddakua da./ Eskuz ez baiña palaz jokatukotsut. .. . eskura, . (b). adberbioa. ESKU-. Erraz eskuratzeko moduan.. Esku-eskura dauka karreria. .. . eskú útsik, . (c). adberbioa. Ezer gabe edo ezer lortu gabe.   Con las manos vacías.. Ezingo ga bisittara esku utsik joan./ Alkatiaana joan zien zeozen esperantziakin baiña esku utsik bueltau zien. .. . eskú-sartze, eskú-sartzia. (b). izena. Acción de meter mano.. Ango eldu biarra, ango esku-sartzia... .. . eskúra euki, . (b). esapidea. Eroso euki.   Tener a mano, cerca.. Poligonokuak oso eskura dauzke piszinak. .. . esku onéko, esku onekúa. (b). adjektiboa. Habilidoso, mañoso, manitas.. Taillerrian estimau dauke, esku onekua da ta. . Sin. eskutsu.. . esku garbíko, esku garbikúa. (c). adjektiboa. Berea ez den dirurik bereganatzen ez duena.   Persona que no se apropia del dinero ajeno.. Kamarero barrixa apenas ei da esku garbikua. . Taberna, denda, eta oro har kaxa inguruko langileez, batez ere... . esku barik, . (b). Bizikletan, manibelari heldu gabe.. Badakit esku barik ibiltzen. .. . éskuak garbittu, . (b). esapidea. Lavarse las manos, desentenderse.. Lenengo berak danei axaxa emon da oiñ eskuak garbittu. .. . eskúa sartu, . (b). esapidea. Meter mano.. Orduko neskak eskua sartzen be etxoskuen lagatzen./ Danen aurrian eskua sartzen asi jatan. .. . eskúa jaso, . (c). esapidea. Amenazar.. Eskua jaso ezian eztotse semiak kasoik eitten./ Bueno, ezidazu eskuik jaso. .. . eskúa artu, . (b). esapidea. Lan bati erraztasuna hartu.   Cogerle la maña a un trabajo.. Makiniai eskua artu arte izurrauta ibili nitzuan./ Ezta lan zailla, baiña eskua artu biar. . Sin. ártia artu... 2. esku, eskúa. (b). izena. Lehenengoa kartetan.   La mano, en las cartas.. Eskua kendu bia dotseu.. Ik. azkenésku. . ogétamaika eskútik euki, . (c). esapidea. Tener la sartén por el mango.. Musetik hartutako esapidea. Hogeitamaika eskutik duzunean inork ezin dizu irabazi jokura.. . esku izan, . (c). aditza. Kartetan edo beste zenbait jokutan ekiten lehena izan. Estar de mano. Oiñ zein dda esku? .... 3. esku, eskúa. (b). izena. Alde zuzena; kaminoan oinez ibiltzeko ezkerra, adibidez.   El lado correcto, por ej. la izquierda al caminar en un carretera.. Ala, artu poltsia ta zeure eskutik joan./ Oiñez ezkerra da eskua ta autoz eskumia. . . eskutik ibilli, . (-). esapidea. Bidean dagokizun aldetik ibili.. Bidian zeure eskutik ibilli zaittez. .. . eskua zainddu, . (b). esapidea. Alde zuzenetik ibili.. Autuan norberan eskua zainddu ezkero nekeza da akzidentia eukitzia. . Zeure, bere... eskua... 4. esku, . (b). posposizioa. Noren esku.   A cargo de, bajo la responsabilidad de.. Ni banoia ta zure esku gelditzen da afaixa./ Ez aiz akordatzen? Ire esku laga giñuan abixuak pasatzia.. Ik. kargu, kontu.. 5. esku, . (-). Konposizioko lehen zati gisa, "eskuz erabiltzeko tresna, tamaina txiki samarrekoa".. Ik. eskú-mazo..
Ezaguera
Daturik ez
. eskrittúra , eskritturía, -ak . (c).
Laburpena
eskrittúra, eskritturía, -ak. (c). izena. ESKRITURA. Escritura(s) de propiedad.. Eskritturengatik bakarrik ogei milla duro pagau dau./ Aber, erakutsidazu etxian eskrituria... . Gazteek eskritura..
Ezaguera
Adineko hiztun onentzat ezaguna
Forma mugatua
eskritturía, -ak
Subscribe to Bergarako euskara