3. esku , eskúa . (b).
Laburpena
3. esku, eskúa. (b). izena. Alde zuzena; kaminoan oinez ibiltzeko ezkerra, adibidez.   El lado correcto, por ej. la izquierda al caminar en un carretera.. Ala, artu poltsia ta zeure eskutik joan./ Oiñez ezkerra da eskua ta autoz eskumia. . eskutik ibilli, . (-). esapidea. Bidean dagokizun aldetik ibili.. Bidian zeure eskutik ibilli zaittez. .. eskua zainddu, . (b). esapidea. Alde zuzenetik ibili.. Autuan norberan eskua zainddu ezkero nekeza da akzidentia eukitzia. . Zeure, bere... eskua..
Ezaguera
Nahiko ezaguna
Hurrenkera
3
Forma mugatua
eskúa
2. esku , eskúa . (b).
Laburpena
2. esku, eskúa. (b). izena. Lehenengoa kartetan.   La mano, en las cartas.. Eskua kendu bia dotseu.. Ik. azkenésku. ogétamaika eskútik euki, . (c). esapidea. Tener la sartén por el mango.. Musetik hartutako esapidea. Hogeitamaika eskutik duzunean inork ezin dizu irabazi jokura.. esku izan, . (c). aditza. Kartetan edo beste zenbait jokutan ekiten lehena izan. Estar de mano. Oiñ zein dda esku? ...
Ezaguera
Nahiko ezaguna
Hurrenkera
2
Forma mugatua
eskúa
. eskú útsik . (c).
Laburpena
eskú útsik. (c). adberbioa. Ezer gabe edo ezer lortu gabe.   Con las manos vacías.. Ezingo ga bisittara esku utsik joan./ Alkatiaana joan zien zeozen esperantziakin baiña esku utsik bueltau zien. .
Ezaguera
Adineko hiztun onentzat ezaguna
Subscribe to Bergarako euskara