Skip to main content
. kiríka , kirikía . (d).
Laburpena
kiríka, kirikía. (d). izena. Oiloen gaixotasuna; mihi azpian sortzen zaien zerbait; lepoa luzatu eta "kiik" hotsa egiten dute.   Enfermedad de las gallinas.. Etxakixat ze eukitzen daben auan. Kirikia kendu be itte jotsek; zeozek emute jotsek, etxakixat ze izeten dan; traban bat ero. Lepua luzetuta kika. Klem./ Eukitzen dabe ba mingaiña, ba aren azpixan eukitze zeben zan bat, da arek itte zotsen kik. Eta arek jateko traba itte zotsen, da jostorratz bat artu, ta kendu itte jakuen.” Klem. . komentario 1
Ezaguera
Ia galdua
Forma mugatua
kirikía
. kiríbista , kiríbistia . (b).
Laburpena
kiríbista, kiríbistia. (b). izena. Bi borobileko korapiloa, zapatei egiten zaiena, adibidez.   Lazada.. Kiripistia, puntatik tira ein dda prast! libratzen dana. Don. . Ik. erróseta.
Ezaguera
Nahiko ezaguna
Forma mugatua
kiríbistia
Argazkiak
kiribistia
. kiríbillo , kiríbillua . (d).
Laburpena
kiríbillo, kiríbillua. (d). izena. Remolino de pelo, ensortijamiento.. Mikel txikixak oso kiribillo polittak dauzka illian./ Zeiñek eiñ ddotsu kiribillo orrek? .
Ezaguera
Ia galdua
Forma mugatua
kiríbillua
1. kiribillau , kiribilláua . (c).
Laburpena
1. kiribillau, kiribilláua. (c). adjektiboa. KIRIBILL. Kiribilotsua; ileagatik batik bat.   Ensortijado.. Illia be bai kiribillaua, ta erozeiñ ari be kiribillauta egon leikek. Klem..
Ezaguera
Adineko hiztun onentzat ezaguna
Hurrenkera
1
Forma mugatua
kiribilláua
. kiribíldu . (c).
Laburpena
kiribíldu. (c). da-du aditza. KIRIBILDDU, KIRIBILLAU. Entrelazar, ensortijar, enroscar.. Subia arbolan, besuan ero ankan ero, kiribildu in jatan. Klem./ Trentzatxuak kiribilduaz eitten da kopetia./ Erozeiñ ari be kiribillauta egon leikek. Klem. .
Ezaguera
Adineko hiztun onentzat ezaguna
. kiribil , kiribilla . (c).
Laburpena
kiribil, kiribilla. (c). adjektiboa. Ensortijado.. Oso ille kiribilla zeukan txikittan..
Ezaguera
Adineko hiztun onentzat ezaguna
Oharrak
Sin. <strong>kiribill</strong>.
Forma mugatua
kiribilla
. kiputz , kipútza . (c).
Laburpena
kiputz, kipútza. (c). izena. (Oñati.) Gipuzkoarra (Udanatik haruzkoa, ez Deba Ibarrekoa), gipuzkeraduna.. "Kiputz-aldekua: de hacia Guipuzcoa: de Cegama, Segura, Idiazabal... Vagos pero buenos tratantes. Kiputz ipurzurixak." (Izag Oñ). .
Ezaguera
Adineko hiztun onentzat ezaguna
Forma mugatua
kipútza