Azkeneko ekarpenak

Honako hauek dituzu bisitariek erantsitako berba berriak, onespen zerrendan daudenak.

deskúidau. (b). da aditza. DESKIDAU. Descuidarse, confundirse, pasarse.. Deskuidauta be ez ari berandu etorri./ Eranakin sarri deskuidatzen da. .
déskuidu, déskuidua. (b). izena. DESKIDU. Descuido, confusión.. Gaur deskuidua euki dot kotxiakin; melokotoi arbolia urratu dot. . DESKIDU ere bai adinekoek.. deskuiduan arrapau, . (c). esapidea. Ezustean harrapatu... déskuiduan, . (b). DESKUIDU SANTUAN. Baldin eta.   Por un casual. Azkoitixan e, agarrauan plazan, da, abadia begira ta, balkoittik salto eingo zebala e, deskuiduan dantzia ezpazan geratzen. Klem./ Aurten deskuidu santuan nota onak ezpaittu ekartzen, eztao bakaziñoik./ Deskiduan ama ikusten bozu, esaixozu diar eitteko. ..
déskuiduan. (b). DESKUIDU SANTUAN. Baldin eta.   Por un casual. Azkoitixan e, agarrauan plazan, da, abadia begira ta, balkoittik salto eingo zebala e, deskuiduan dantzia ezpazan geratzen. Klem./ Aurten deskuidu santuan nota onak ezpaittu ekartzen, eztao bakaziñoik./ Deskiduan ama ikusten bozu, esaixozu diar eitteko. .
deskuiduan arrapau. (c). esapidea. Ezustean harrapatu..
desobedezídu. (a). du aditza. Desobedecer..
desobedíente, desobedíentia. (a). adjektiboa. Desobediente.. Oso ume desobedientia da. .
désonra, désonria. (b). izena. Deshonra.. Desonra aundixa zan orduan erderaz ez jakittia. .
desónrau. (b). du aditza. Deshonrar..
desordu. (-). Ik. ezórdu.
deskantsua artu. (a). Descansar.. Deskantsu ederra artu zeban aprobau zebanian..
deskántsu, deskantsúa. (a). izena. Atsedena.   Descanso.. Deskantsua komeni jatzu.. Ik. átsen. deskantsúan, . (b). adberbioa. En descanso.. Terreno pobre samarrei urte birik bat deskantsuan laga biar izaten jakue./ Majo gare emen deskantsuan. .. deskantsua artu, . (a). Descansar.. Deskantsu ederra artu zeban aprobau zebanian...
désgrazia, désgrazia. (a). Desgracia.. Naikua desgrazia dauka bere buruakin..
desgrazíau. (-). 1. desgraziáua, . (b). adjektiboa. Desgraciado, -a... 2. desgraziau, desgraziaua. (c). da-du aditza. Desgraciar(se).. Ixa desgraziau dostak alabia kotxiakin.. Umore girokoa. ..
1. desgraziáua. (b). adjektiboa. Desgraciado, -a..
2. desgraziau, desgraziaua. (c). da-du aditza. Desgraciar(se).. Ixa desgraziau dostak alabia kotxiakin.. Umore girokoa. .
desgusto. (-). Ik. dísgusto.
désio. (-). 1. désio, désiua. (b). izena. Deseo.. Aspaldittik zeukan amak Arantzazura joateko desiua. . . desíatzen egon, . (a). Estar deseando.. Udabarrixa etortzeko desiatzen nago.... 2. desio izan, . (c). aditza. Desear.. Etxat iñoi desio nik pasau dotena. . Ik. ópa izan..
1. désio, désiua. (b). izena. Deseo.. Aspaldittik zeukan amak Arantzazura joateko desiua. . desíatzen egon, . (a). Estar deseando.. Udabarrixa etortzeko desiatzen nago...
2. desio izan. (c). aditza. Desear.. Etxat iñoi desio nik pasau dotena. . Ik. ópa izan.
deskalábrau. (c). da aditza. (lagunartekoa.) Descalabrarse.. Ama il jakonian ziero deskalabrau zuan mutilla. . Azen.: deskálabrau ere bai..
deskálabro, deskálabrua. (c). izena. Descalabro, fracaso.. Atzo Realak egundoko deskalabrua euki juan Madrillen. .
deskántsau. (a). du aditza. Descansar..
despátxau. (-). 1. despátxau, . (b). du aditza. Despachar.. Lanetik despatxau dabe. .. 2. despátxau, . (d). da aditza. DESPETXAU. Amaitu. Oso adinekoek bakarrik.. Ori gerrioi despetxauta (karlistada) fueruak kendu zittuen? Hil./ Etorte i zan e, zerera, Olaldera, Olaldetik Gantxeira... emendi Lezasora... Bergakua bazan despatxatze i zan emen, Bergako partian. Hil. . Ik. ilddía..
3. distingidu, -a, distingidúa, -ía. (b). adjektiboa. Berezitasunen batengatik nabarmentzen dena.   Distinguido, -a.. Oñati beti izan da erri distingidua. . DISTINGIDA ETORRI dio Hilarik inudetzatik zetozen emakumeez jarduterakoan: Gero arek (iñudeak) bi urte eiñ aberats-etxian ala, ta orrek etorte zienian, distingida etorte zien. Bai jantzixan, bai buruko illiak... belarrittakuak pe diferentiak, tertziopelozko jantzixak... Hil..