Kategoria gramatikala
Forma mugatua
deskantsúa
Esanahia
Atsedena. · Descanso.
Esamoldeak
-
deskantsúan.
(b).
Adberbioa.
En descanso.
“Terreno pobre samarrei urte birik bat deskantsuan laga biar izaten jakue./ Majo gare emen deskantsuan. ”
-
deskantsua artu.
(a).
Descansar.
“Deskantsu ederra artu zeban aprobau zebanian.”
Ikustekoak
-
átsen, atséna.
(d).
Izena.
Atsedena. · Descanso, pausa.
“Arek zittuan langilliak, arek. Bos minututik bos minutura atsena tragua joteko.”
Ia galdua..
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
deskántsu, deskantsúa.
(a).
Izena.
Atsedena. · Descanso.
“Deskantsua komeni jatzu.”
ohar bat
Esamoldeak:
deskantsúan.
(b).
Adberbioa.
En descanso.
“Terreno pobre samarrei urte birik bat deskantsuan laga biar izaten jakue./ Majo gare emen deskantsuan. ”
deskantsua artu.
(a).
Descansar.
“Deskantsu ederra artu zeban aprobau zebanian.”
Atsedena. · Descanso.
“Deskantsua komeni jatzu.”
ohar bat
Esamoldeak:
deskantsúan.
(b).
Adberbioa.
En descanso.
“Terreno pobre samarrei urte birik bat deskantsuan laga biar izaten jakue./ Majo gare emen deskantsuan. ”
deskantsua artu.
(a).
Descansar.
“Deskantsu ederra artu zeban aprobau zebanian.”
