urriñéko

Kategoria gramatikala

Forma mugatua

urriñekúa

Esanahia

Urrutikoa. · Lejano.

Ikustekoak

2.urríñ, urríña. (d). Adjektiboa. Urrutikoa. · Lejano. “Baserri arek oso urriñak die. Klem./ Orrek eta gu senide urriñak ga. ” content_copy urriñéko. Esamoldeak: úrriñen, úrriñena. (d). Adjektiboa. Urrutiena. · El más lejano. “Lezaso da Osintxuko etxeik urriñena./ Baserri danetara joate giñan gabon eskian baitta urriñenera be.” feedback urren.

Oharrak

Ik.<b> urriñ </b>(2).

Aipamenak

Aipamena bera	Egilea

urriñéko, urriñekúa. (b). Izenlaguna.

Urrutikoa. · Lejano.

“Etxeko kontuak konpondu eziñ eta urriñekuak konpondu nai./ Gu urriñeko senidiak ga.” ohar bat