Sarrera nagusia
Kategoria gramatikala
Forma mugatua
sóiñua
Esanahia
Eskuko zein ahoko soinua. · Acordeón, y también filarmónica.
Jakingarriak
Eskukoa, batik bat.
Esamoldeak
- sóiñua jo. (b). Aditza. Akordeoia edo filarmonika jo. “Uberan ezin zala agarrauan eiñ eta Lezanera etorri; zuen tio Tomasek soiñua jo, ta dantzan jota fuego.”
Ikustekoak
- soiñu txiki, soiñu txikixa. (c). Izena. Acordeón diatónico.
- soiñu aundi, soiñu aundixa. (c). Izena. Acordeón de piano.
- aóko sóiñu, aóko sóiñua. (c). Izena. Ezpainetako soinua. · Filarmónica. “Tomas Markik ederki jote juan aoko soiñua./ Batek aoko soiñua jo ta beste danak korruan dantzan.” Sin. ezpanetako soiñu. . filármonika.
- eskúko sóiñu, eskúko sóiñua. (b). Izena. eskú-sóiñu. Acordeón. “Gure tio Tomasek ederki joten zeban eskuko soiñua.” Eskuko soiñu aundixa eta eskuko soiñu txikixa bereizten dira. Piano teklatuaz lehena eta trikitixa jotzekoa bigarrena.. akordéoi.
Oharrak
Ik. <b>eskuko soiñu, aoko soiñu</b>, <b>soiñu aundi, soiñu txiki.</b>
Aipamenak
Aipamena bera | Egilea |
---|
Laburpena
1.sóiñu, sóiñua.
(b).
Izena.
Eskuko zein ahoko soinua. · Acordeón, y también filarmónica.
“Zuen tio Tomas artistia zuan soiñua joten./ Soiñu barrixa erosi dau.”
Eskukoa, batik bat..
ohar bat
Esamoldeak:
sóiñua jo.
(b).
Aditza.
Akordeoia edo filarmonika jo.
“Uberan ezin zala agarrauan eiñ eta Lezanera etorri; zuen tio Tomasek soiñua jo, ta dantzan jota fuego.”