Adiera
-
1.seguru.
(a).
Adberbioa.
Seguro.
“Baietz uste dot baiña enago seguru.”
Esamoldeak:
segurúra jo.
(c).
Esapidea.
Apostar o actuar a lo seguro.
“Obe dou segurura jo ta aurten be artua sartu. ”
-
2.seguru, segurúa.
(a).
Adjektiboa.
Seguro, -a.
“Kotxe ona ta segurua da.”
-
3.segúru.
(c).
Juntagailua.
Itxurea, diotenez. · Por lo visto, al parecer.
“Eta lagatakua eskatu zotsanian, oinddio bera artzekuekin, seguru, gizonoi./ Eta pistolia garbitzen dabillela, seguru e, disparau jako ta umia il.”
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
segúru.
ohar bat
1.seguru.
(a).
Adberbioa.
Seguro.
“Baietz uste dot baiña enago seguru.”
Esamoldeak:
segurúra jo.
(c).
Esapidea.
Apostar o actuar a lo seguro.
“Obe dou segurura jo ta aurten be artua sartu. ”
2.seguru, segurúa.
(a).
Adjektiboa.
Seguro, -a.
“Kotxe ona ta segurua da.”
3.segúru.
(c).
Juntagailua.
Itxurea, diotenez. · Por lo visto, al parecer.
“Eta lagatakua eskatu zotsanian, oinddio bera artzekuekin, seguru, gizonoi./ Eta pistolia garbitzen dabillela, seguru e, disparau jako ta umia il.”
Seguro.
“Baietz uste dot baiña enago seguru.”
Esamoldeak:
segurúra jo.
(c).
Esapidea.
Apostar o actuar a lo seguro.
“Obe dou segurura jo ta aurten be artua sartu. ”
2.seguru, segurúa.
(a).
Adjektiboa.
Seguro, -a.
“Kotxe ona ta segurua da.”
3.segúru.
(c).
Juntagailua.
Itxurea, diotenez. · Por lo visto, al parecer.
“Eta lagatakua eskatu zotsanian, oinddio bera artzekuekin, seguru, gizonoi./ Eta pistolia garbitzen dabillela, seguru e, disparau jako ta umia il.”
