Kategoria gramatikala
Forma mugatua
lékua
Esanahia
Tokia. · Lugar.
Jakingarriak
(ondorengoak ere egiten dira toki-rekin).
Esamoldeak
-
lekutátik.
(b).
Adberbioa.
Desde cuán lejos.
“Lekutatik etortzen da jentia UNEDera.”
-
lekutáraiño.
(b).
Adberbioa.
Hasta cuán lejos.
“Lekutaraiño aillegau zien urak. ”
-
lekutára.
(b).
Adberbioa.
A cuán lejos.
“Almeriara? Lekutara eruan bia zaittue soldau./ Lekutara datoz diru-eske. ”
-
lekutáko, lekutakúa.
(b).
Izenlaguna.
De cuán lejos.
“Holandako letxugak? Jesus, lekutakuak./ Lekutako kontuekin zatoz oiñ. ”
-
leku ederrían ere bai.
leku ederrían.
LEKU EDERRÍAN ere bai.
-
lekútan.
(b).
Adberbioa.
adierazkorra
Zein urrun. · Cuán lejos.
“Aspirinia bia dozula? Lekutan dago farmazia. ”
(Adierazkorra, ondorengo guztiak bezala). LEKU EDERRÍAN ere bai..
-
léku eiñ.
(b).
Aditza.
Hacer sitio.
“Leku eidazue, neu be zuekin nator da.”
Baita leku batean, lantoki batean, adibidez, sustraitu. Ori errekauak eitten asi zan da ikusi; bera da aintzen dabena. Laster ein ddau leku. .
-
-en lékuan.
(b).
Juntagailua.
-en ordez.
“Kabiarran lekuan angulak egon izan balie etzan asko sobrauko.”
Oharrak
Sin. toki
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
léku, lékua.
(a).
Izena.
Tokia. · Lugar.
(ondorengoak ere egiten dira toki-rekin)..
ohar bat
tóki.
Esamoldeak:
lekutátik.
(b).
Adberbioa.
Desde cuán lejos.
“Lekutatik etortzen da jentia UNEDera.”
lekutáraiño.
(b).
Adberbioa.
Hasta cuán lejos.
“Lekutaraiño aillegau zien urak. ”
lekutára.
(b).
Adberbioa.
A cuán lejos.
“Almeriara? Lekutara eruan bia zaittue soldau./ Lekutara datoz diru-eske. ”
lekutáko, lekutakúa.
(b).
Izenlaguna.
De cuán lejos.
“Holandako letxugak? Jesus, lekutakuak./ Lekutako kontuekin zatoz oiñ. ”
leku ederrían ere bai.
leku ederrían.
LEKU EDERRÍAN ere bai.
lekútan.
(b).
Adberbioa.
adierazkorra
Zein urrun. · Cuán lejos.
“Aspirinia bia dozula? Lekutan dago farmazia. ”
(Adierazkorra, ondorengo guztiak bezala). LEKU EDERRÍAN ere bai..
léku eiñ.
(b).
Aditza.
Hacer sitio.
“Leku eidazue, neu be zuekin nator da.”
Baita leku batean, lantoki batean, adibidez, sustraitu. Ori errekauak eitten asi zan da ikusi; bera da aintzen dabena. Laster ein ddau leku. .
-en lékuan.
(b).
Juntagailua.
-en ordez.
“Kabiarran lekuan angulak egon izan balie etzan asko sobrauko.”
Tokia. · Lugar.
(ondorengoak ere egiten dira toki-rekin)..
ohar bat
tóki.
Esamoldeak:
lekutátik.
(b).
Adberbioa.
Desde cuán lejos.
“Lekutatik etortzen da jentia UNEDera.”
lekutáraiño.
(b).
Adberbioa.
Hasta cuán lejos.
“Lekutaraiño aillegau zien urak. ”
lekutára.
(b).
Adberbioa.
A cuán lejos.
“Almeriara? Lekutara eruan bia zaittue soldau./ Lekutara datoz diru-eske. ”
lekutáko, lekutakúa.
(b).
Izenlaguna.
De cuán lejos.
“Holandako letxugak? Jesus, lekutakuak./ Lekutako kontuekin zatoz oiñ. ”
leku ederrían ere bai.
leku ederrían.
LEKU EDERRÍAN ere bai.
lekútan.
(b).
Adberbioa.
adierazkorra
Zein urrun. · Cuán lejos.
“Aspirinia bia dozula? Lekutan dago farmazia. ”
(Adierazkorra, ondorengo guztiak bezala). LEKU EDERRÍAN ere bai..
léku eiñ.
(b).
Aditza.
Hacer sitio.
“Leku eidazue, neu be zuekin nator da.”
Baita leku batean, lantoki batean, adibidez, sustraitu. Ori errekauak eitten asi zan da ikusi; bera da aintzen dabena. Laster ein ddau leku. .
-en lékuan.
(b).
Juntagailua.
-en ordez.
“Kabiarran lekuan angulak egon izan balie etzan asko sobrauko.”
