Kategoria gramatikala
Forma mugatua
larrélekua
Esanahia
Abereak larratzeko lekua.
Ikustekoak
-
espárru, esparrúa.
(d).
Izena.
Segaz mozten ez den zelai esitua, larrerako bakarrik aprobetxatzen dena. Aldapa delako edo leku desegokia delako. Zelai litzateke segatzen dena, eta esparru ez dena.
“Esparrua, ardixa larrian dabillen lekuai; beixak ero erozein ganau. Bat izaten da zelaixa, bedarra ondu ta...; esparrua esate jakok e segaik ibiltzen eztana, ganaua ibilli bakarrik; esparrua. Don.”
Baina pastoreak larreak erosten dituenean esparruak erosi dittu esaten da leku batzuetan. Pastoriak esparruak erosi jittuk, eta ordaiña ba ipiñi jakona. ".
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
